Blik - 01.06.1972, Side 51

Kauptánið Vík í Mýrdal árið 1920.
drukknuðu báðir. Magnúsi varð með
naumindum bjargað.
Þar bjó þá ekkjan Guðríður Pét-
ursdóttir eftir með yngsta soninn og
dætur sínar tvær, sem yngstar voru
systkinanna.
Nú féll það í hlut Magnúsar að
vera fyrirvinna móður sinnar og
systranna tveggja, þar sem Björn
dvaldist annars staðar.
Að tveim árum liðnum lézt móðir-
in Guðríður Pétursdóttir. Það var
árið 1923. Fáar konur höfðu svo
börmulega fengið að kenna á hinni
skelfilegu lífsbaráttu Yestur-Skaft-
fellinga við öflun fæðunnar úr djúpi
sjávarins eins og hún. Raunir hennar
og hin sára lífsreynsla voru táknræn-
ar. Hvergi í hinum landsfjórðungun-
um var bændum og búaliði búið svo
tíðum grand eins og við hina hafn-
lausu sandströnd Suðurlandsins, ef
þeir höfuð kjark og dug og hug til
að draga sig til bj argar á sæ út.
Eftir fráfall móðurinnar bjuggu
systkinin þrjú saman næstu 'þrjú
árin. En svo skildu ýmsir atburðir
þau að eins og gengur. Systurnar
eignuðust með tímanum sín eigin
heimili og Magnús fluttist til Vest-
mannaeyja. Það var árið 1928. Þá
réðst hann sjómaður að útgerð
Stefáns Björnssonar í Skuld (nr. 40
við Vestmannabraut) og þeirra hjóna
sem áttu og gerðu út vélbátinn Skalla-
grím VE 230. Upp frá því batzt
Magnús Jakobsson því heimili, svo að
nálega mun einsdæmi vera á þessum
tímum með svo breyttum þjóðfélags-
háttum.
BLIK 4
49