Norðurljósið - 01.01.1976, Blaðsíða 1
NORÐURLJÓSIÐ
57. ár. Janúar—desember 1976. 1. —12. tbl.
* I
Avarpsorð
„Statt upp, skín þú, . . . Því sjá, myrkur grúfir yfir jörðinni og
sorti yfir þjóðunum; en yfir þér upp rennur Drottinn, og dýrð
hans birtist yfir þér. Heiðingjarnir stefna á ljós þitt.“ (Jesaja
60. 1.-3.).
Muni ég rétt, þá voru orðin: „Myrkur grúfir yfir jörðinni og
sorti yfir þjóðunum, “ texti sr. Bjarna Jónssonar í ræðu, sem
hann hélt, er „Goðafossi“ hafði verið sökkt hér rétt upp við
landsteina. Margir áttu þá um sárt að binda vegna þess.
Marga svíður í sárin líka nú á dögum. Ástvinir farast af
slysum á landi og sjó eða slasast svo, að þeir bíða þess aldrei
bætur. Sjúkdómar herja, ellin sækir að öðrum „með höfuðóra,
svikna sjón, sálarlcröm og valta fætur.“
Úti um heiminn týna þjóðir frelsi til að hugsa og lifa á þann
hátt, sem forfeður þeirra hafa gert öldum sarnan. Enginn getur
í raun og veru vitað, hvaða þjóð týnir næst rétti sjálfsákvörðun-
ar og frjálsar hugsunar og ævafornra mannréttinda. Þegnarnir
eiga að vera eins og lítil, þæg börn, sem biðja pabba og mömmu,
ef þau vantar eitthvað. Hér á landi virðist óðum sækja í þetta
horf. Allt er heimtað af stjórninni, ríkið á helst að hanna og
annast allar framkvæmdir, sem nokkru máli skipta, helst að
eiga sem mest af því. Vart mundi þeim forfeðrum vorum,
Agli syni Skallagríms og Ólafi pá, hafa þótt slíkt vænleg leið
til framtaks eða úr hafvillum þoku óvissunnar.
Þótt Norðurljósin séu ekki sterk Ijós, varpa þau oft birtu
á landið í skammdeginu. Þótt „Norðurljósið“ sé ekki stórt rit,
getur það varpað birtu á veg þinn, fært þér orð huggunar, með
því að benda þér á hann, sem sagði: „Ég er ljós heimsins, hver,
sem fylgir mér, mun ekki ganga í myrkrinu, heldur hafa ljós
lífsins.“ (Jóh. 8.12.). Lestu það því allt og oftar en einu sinni.
ef þú vilt hafa þess fúll not. Ritstjórinn.
3 410 8 G
ISLANDS |