Norðurljósið - 01.01.1976, Side 42

42
NORÐURLJÓSIÐ
Þar þjáðust margir mikið
James Risner, hersir, segir frá sjö ára dvöl í fangelsi í Norður-
Vietnam.
Mig langar til að segja ykkur dálítið frá því, hvernig Guð
starfar í allra erfiðustu kringumstæðum, þegar fyrirskipuð er
alger þögn, og tilraun til samtals má refsa með pyndingum.
Er flugvél mín var skotin niður yfir Norður-Vietnam, var ég
ekki lengi frjáls, ef til vill eina mínútu eða svo. Ég kom til
Hanoi tveimur dögum síðar, og þá hófst sjö ára og fjögurra mán-
aða eymd.
Þegar ég kom í fangelsið, er við nefndum síðar
Hanoi Hilton-ið
sat ég þar í gráum klefa. Þar voru tvö steinsteypu-rúm. Gólf-
rúmið var 75 sm á breidd og 2 m 15 sm á lengd. Ég leit á eigur
mínar þar. Það var bænda-klæðnaður, sem náði niður að hnjám,
slitinn og rifinn, vatnskanna, sem tók ríflega hálfan lítra vatns,
bolli, grasmotta, lak, stykki af vítissóda sápu. Síðar bættist við
tannbursti og tannkrem. Þetta var nú aleigan þar.
Ég settist á brúnina á steypu-rúminu. Það var heitt. í fyrsta
sinn urðu mér kringumstæðurnar fyllilega ljósar, og ég hugsaði:
„Hér er ég, flugmaður í flugher Bandaríkjanna, sem eru vold-
ugasta og auðugasta land í heimi. Samt sit ég hér sem betlari,
og enginn getur rétt mér höndina og aðstoðað mig.
Áður var ég stoltur foringi stoltrar flugsveitar. Nú var ég
ekki neitt. Enginn til að tala við, enginn til að vinna fyrir mig.
Fjölskylda mín, sem elskaði mig og treysti mér, var þar ekki.
Það var hræðilegt áfall að verða ljóst, að ég hafði misst allt,
jafnvel skilríki mín.
Ég mundi þá eftir gömlum sálmi, sem móðir mín hafði
sungið oft:
„Símaðu til Jesú í konungssíma Guðs.“ Ég fór að hringja í
þann síma. Þið skiljið, að aldrei þurfti að hringja tvisvar. Línan
var aldrei „á tali“.
Þegar þarna var ekkert annað, enginn, sem gat snortið mig,
enginn annar, sem ég gat elskað, — þegar allt annað vantaði,
þá var Guð þar. Stundum fann ég svo til nálægðar hans, að ég
vissi, að hann var í klefanum hjá mér.
Þegar nýr fangi kom inn, var okkur meinað að tala saman.
En við fundum leiðir og ráð. Er við höfðum sagt þeim, hvernig