Norðurljósið - 01.01.1976, Blaðsíða 43

NORÐURLJÖSIÐ
43
þeir ættu að koma sér fyrir, festa upp flugnanetin yfir diskana,
skálarnar tvær til að loka úti' rotturnar og kakalakkana þriggja
þumlunga (7,5 sm) langa — spurðum við þá, hvort þeir kynnu
að biðja.
Nú skal ég segja frá, hvernig okkur var komið fyrir. Sitt hvoru
megin við 95 sm breiðan gang voru fjórir klefar. Þeir voru
gerðir úr sementi og múrsteinum. Veggirnir voru 63 til 77 sm
á þykkt. Til lofts voru um 8,73 sm.
Yfir hverju steypurúmi var gægjugat, sem fangaverðir gátu
opnað og gægst inn um. Þegar við sátum í stokknum, gátu þeir
horft beint í andlitið á okkur.
Á sterkri hurð var gægjugat. Yfir því var gluggi með slám
yfir. Þeir huldu neðri 3 fetin af glugganum með bambusmott-
um, svo að aðeins lítið loft gat komist inn ofan við þær. Við
gátum ekki séð út, ekki heldur í ganginn framan við klefana.
En við lærðum að tala saman undir hurðina og í gegnum sprung-
ur. Við lærðum líka að hafa menn á verði, svo að við hefðum
dálitla vörn gagnvart því, að verðirnir kæmu okkur á óvart, því
að við áttum pyndingar vísar, ef þeir stóðu okkur að því að
tala saman.
Vietnamar vissu, að í einingu er mikill styrkur. Þar sem eina
markmið þeirra var að kúga oklcur algerlega, þá fóru þeir að
setja okkur í eins manns klefa.
Þótt ég væri í eins manns klefa í 54 mánuði, gat ég stundum
haft samband við aðra. En það voru tvö ár, sem þeir einangruðu
mig frá öllum öðrum föngum, og í tíu mánuði var ég í svart-
holinu, myrkvum klefa.
Margar aðferðir notuðu þeir til að buga okkur. Ef ein var
gagnslaus, þá var önnur reynd. Þeir höfðu nægan tíma og margt
fólk og 24 stundir í sólarhring til að buga okkur og lcvelja.
Dag nokkurn, eklci löngu eftir komu mína þangað, var ungum
manni varpað inn í klefann gagnvart mínum. Ég hafði ekki séð
hann, en heyrt hlekkjaglamur og ryskingar. Rétt áður hafði ég
heyrt mann vera að hljóða úti í garðinum. Svo að jafnskjótt sem
vörðurinn var farinn, hvíslaði ég yfir um til hans og komst að
því, að hann var ungur foringi úr sjóhernum.
Ég sagði: „Varst það þú, sem varst að hljóða?“
Hann sagði: „Já, en áður en við tölum meira saman, verð ég
að segja þér, að ég er nýbúinn að svíkja land mitt.“
Ég sagði: „Hvað kom fyrir?“