Norðurljósið - 01.01.1976, Blaðsíða 85
NORÐURLJÓSIÐ
35
2. Þróunarkenningin boðar, að með steingervingum ætti að
vera kleift að rekja sögu hvaða plöntu eða dýrs, sem er til.
Þetta hefir þróunarmaðurinn ekki getað gert. C. A. Arnold
háskólakennari við háskólann í Michigan ritar í bók sinni: Kynn-
ing steingervingafræði: „Enn sem komið er höfum við ekki
getað rakið ættarsögu nokkurs hóps nútíma plantna frá upphafi
til nútímans.“
A. H. Cook háskólakennari hefir skrifað á þessa leið: „Stað-
reyndin er, að það er engin steingervinga-sönnun fyrir þróun
hryggleysingja. Þeir kom snögglega fram og algerlega sundur-
greindir.11
3. Þróunarkenningin boðar, að hið einfalda verði að hinu
margbrotna.
Morley Daives segir í bók sinni „Steingervingafræði.11 Svamp-
dýr, að flóknustu svampdýrin komu fyrst fram, en urðu svo
fábrotnari, uns þau dóu alveg út. Hann bendir á, að þetta
virðast gagnstætt kenningunni um þróun.
4. Þróunarkenningin boðar hægfara þroskun lifandi vera, svo
að „Kfandi steingervingar“ ættu ekki að koma fyrir.
Þeir gera það samt! Hinn frægi Coelacanth er lifandi stein-
gervingur. Prófessor H. H. Swinerton ritar á bls. 96 í bók sinni:
„Steingervingar11:
„Sérstakan áhuga vekur Coelacanthus, sem hafði loftblöðru
umlukta beini. Hann lifði á Miðöld. Af steingervingum virðist,
að hann hafi þá dáið út.“
Einn þeirra veiddist nú sanrt í Indlandshafi árið 1938. Síðan
hafa allmargir aðrir veiðst, þeirra á meðal sá, er náðist lifandi
nóttina 22.-23. mars 1972 (sagt frá í The Times). *)
Enginn af þessum spádómum kenningarinnar um þróun hefir
reynst sannur. í ljósi þessa ætti að leggja þróunarkenninguna
niður. Þróunarmenn neita þó að gera þetta. Þeir vita nógu vel,
að það er aðeins ein önnur skýring til á uppruna tegundanna.
Hún er sérstök sköpun þeirra, sem skráð er í 1. kafla 1. bókar
Móse. Þróunarsinnar hafa gert breytingar eftir breytingu á
þróunarkenningunni, til þess að hún skýri jafnvel þær sannanir,
*) Innskot ritstj. Nlj.: Nýlega bárust fregnir af því, að „Lochness-skrímslið"
fræga í Skotlandi sé í raun og veru nokkrar risaeðlur, sem lifi þarna enn,
þótt talið sé, að tegundin hafi dáið út fyrir 50 milljónum ára. — Þessi fregn
er naumast „apríl-gabb“, því að sagt var frá þessu fyrir fáum vikum, þegar
þetta er ritað á fjórða degi fyrir nýársdag.