Norðurljósið - 01.01.1976, Blaðsíða 130
130
NORÐURLJÖSIÐ
og varðveita trúna“. Sérhverjum nemanda verður launað í ná-
lcvæmu hlutfalli við trú hans og trúmennsku — eins og Próf-
dómarinn ákveður í fyllsta kærleik og réttvísi. Önnur verðlaun
en hans eru ekki veitt.
Nám og skólapróf.
1. Þess er vænst, að allir þeir, sem ætla sér að stunda þetta
nám, þekki af reynslu byrjendareglur hjálpræðisins og langi
til að læra „að þekkja Drottin.“
2. Kennslan er endurgjaldslaus, kostar ekki peninga.
3. Sérhverjum nemanda er veitt ástúð og umhyggja.
4. Enginn nemi er settur í deild, sem hæfir ekki skapgerð hans
og eðlisfari.
5. Sérhvern námskafla verður að læra. Vanrækt nám kostar
ýmiss konar ögun. Komi það fyrir, að nemandi neiti alveg að
læra, er öll hans framtíð orðin smáræði eitt. Möguleikar
hans að verða til gagns eru orðnir að engu, og um eilífð
verður hann fátækari, af því að hann skorti þolgæði.
7. Sérhver námskafli hefir að markmiði æðstu og heilögustu
nytsemi í eilífðinni.
8. Vilji skólastjórans er lögmál skólans.
9. Þess er vænst, að nemandi sérhver ljúki námi og brautskráist
sem „lítið barn“ í anda, þekki ekkert af „speki þessa heims“,
en aðeins „Jesúm einan“ og hann krossfestan.
10. Aldrei er gefið frí, því að hvíld og endurnæring er að finna
hjá Forstjóranum.
11. Sérstakar deildir eru til handa þeim, sem Skólastjóri sér af
visku sinni, að ekki geta tekið framförum nema í þeim.
(Þýtt úr „The Overcomer" okt. 1951). — S. G. J.
frAhvarf.
Kafli úr ræðu eftir Melvin V. Efaw.
Leiðin til fráhvarfs byrjar, þegar fólk yfirgefur Guð, og endar
með því að gleyma Guði. Guð kvað upp sorglegan úrskurð um
fólk sitt í Jeremía. 2.32.: „Mun mær gleyma skarti sínu, brúður
belti sínu? Og þó hefir þjóð mín gleymt mér afarlangan tíma.“
Ung stúlka, sem fer í ferðalag, gleymir aldrei skarti sínu. Brúð-
urin hefir allt, sem hún þarf að hafa, undirbúið fyrir brúðkaupið.
Þótt fólk ætti létt með að muna slíka hluti, þá hafði þó þjóð