Norðurljósið - 01.01.1976, Blaðsíða 162
162
NORÐURLJÓSIÐ
ekki einhverjar þeirra hjálpa mér til að vera góð stúlka í stað
þess að koma því, sem ljótt er, í huga minn? Sjáið, veljið þrjár
úr þeim, einhverjar þrjár, sem þér vitið að eru góðar, og ég skal
lesa þær allar þrjár. Þrjár góðar fyrir eina óhreina. Er það sam-
þykkt?“
Herra Walker hló. „Allt í lagi. Þetta er samþykkt. Hérna,
taktu með þér Lorna Doone og „Rænt“ og „Litlar konur“. —
þú hefir lesið hana? Taktu þá „Skarlatsrauða pimpernellan.“
Carol tók bækurnar ánægð. „Og þegar ég er búin með þessar,
ef þér eigið fleiri góðar bækur, viljið þér þá refsa mér með því
að lesa þær líka?“ sagði hún stríðnislega.
Herra Walker varð alvarlegur á svipinn: „Ungfrú, ég ætla
sjálfur að sjá um það, að ekki verði krafist af nokkru barni í
þessum skóla, að það lesi bók, sem það heldur, að geri sér skaða.
Ég vildi, að ég ætti skóla fullan af nemendum, sem væru eins
sjálfstæðir og öruggir eins og þú!“ (Þýtt úr „Sword of the Lord“.
23/8 1975).
6. Getur Pam treyst Guði til að leiðrétta órétt?
„Ó, frú Eðvards, nú er fimm dollara-seðillinn minn horfinn!“
kallaði Súsanna, þegar hún opnaði töskuna sína til að borga
fyrir hádegisverðar-miðana. Allir í bekknum andvörpuðu. Þetta
var í þriðja sinn á þeirri viku, sem stolið var peningum. Enginn
vissi, hver þjófurinn var. Allir seðlar eru eins, því var gagns-
laust að leita hjá krökkunum.
Frú Eðvarðs beit á vörina. Hennar bekkur hafði alltaf verið
sérstakur. Börnin vonuðu, að þau yrðu látin til hennar. Henni
þótti svo vænt um að hjálpa þeim til að læra. En þessi óþverri
hafði komist inn, og enginn gat treyst öðrum.
Pamilla, Súsanna og Oddey voru bestu vinur, og þær voru
allar skelfdar á svipinn. Óttatilfinning vaknar, þegar þér verður
Ijóst, að einhver, sem þú þekktir og brosti til þín, væri að stela
frá þér, þegar þú tókst ekki eftir því.
„Heyrðu, frú Eðvarðs,“ sagði Súsanna, „ég gæti þekkt 5 dala
seðilinn minn aftur. Hann var rifinn alla leið niður að nefinu
á honum Lincoln, og pabbi setti á hann límband, þegar hann
fékk mér hann í morgun.“
„Leitaðu á okkur, frú Eðvarðs, sögðu krakkarnir, „við eruin
orðin þreytt á þessu öllu.“
„Það mundi ég ekki vilja gera,“ sagði hún.
„En það á að finna þjófinn," heimtuðu þau. Skólastjórinn