Jörð - 01.09.1947, Qupperneq 44

42
JÖRÐ
hún segðist lítt muna föður sinn, hefði hún getað á mörgu frætt
um hann og merka frændur þeirra feðgina. Hefi eg stundum
nagað mig í handarbökin fyrir, að eg hafði eigi vit á að spyrja
hana í því efni spjörunum úr.
Frú Hildur var, sem föðurfrændur hennar, sönghneigð, lék
á gítar á unga aldri, að því er mér var sagt.
Þær voru systradætur, frú Elínborg Thorberg, landshöfð-
ingjaekkja og dóttir Péturs biskups. Þær biðu, að því leyti, líkt
hlutskipti, að báðar lifðu langa ævi í ekkjudómi. En þær voru
í jjví ólíkar í ráði, að frú Elínborg Thorberg íluttist eftir lát
manns síns af landi brott og var öll eða nær öll ekkjuár sín
heimilisföst í Kaupmannahöfn. Það er alls eigi óhugsandi —
þótt eigi sé unnt að staðhæfa nokkuð urn slíkt —, að svipaðar
innanverðar ástæður, líkir hugarstrengir og eðlisþættir hafi að
nokkru ráðið þessum frændkonum í kjöri ger-ólíkra bústaða í
ólíkum löndum og fjarlægum. En eigi þykir mér ólíklegt, að
það hafi ráðið nokkru um vistarval frú Hildar Bjarnadóttur,
að hún hafi viljað vera Brynjólfi syni sínurn nálæg, vera honum
haukur í horni, og hún hafi talið honum sveit og búskap hollari
heldur en kaupstaðarvist og verzlunarstörf.
Það voru ólík kjör að utan, sem þær bjuggu við, þær ekkjur
og systradætur, Hildur Bjarnadóttir frá Geitaskarði og Elín-
borg Thorberg úr Reykjavík. Önnur þeirra, Elínborg biskups-
dóttir, á að fagna Ijósadýrð, leikhúss-sóknum, mannboðum,
hinum margvíslegustu skemmtunum, þægindum og hægind-
um, fjölbreytni og nýbreytni, sem dag hvern er kostur á í
dýrlegri höfuðborg og menningarborgum, í gullnum sölum
og á strætum úti. Hin frændkonan, Hildur amtmannsdóttir,
dvelst ár eftir ár og vetrarlanga daga í heldur afskekktri fanna-
sveit, fer ekkert af bæ né af heimili marga og langa norðlenzka
vetur, unir sér, sem brátt verður getið, í litlu herbergi, með
fábreyttan húsbúnað og ótrúlega Lítil húsgögn, ef miðað er við,
hvað á vorum dögum er títt. Og hvern vetrardag ber fyrir
augn hið sama landslag, þröngt og krappt, með hrikaleg gil
og brött ifjöll, allt mjög ólíkt jrví víðsýni, er blasti við á Breiða-
firði eða í Vestmannaeyjum. En hvorri þessari frændsystra leið
betur? Hvor iþeirra sótti — að öllu öðru jöfnu — meiri þroska,