Jörð - 01.09.1947, Page 130
Bjarni M. Gíslason:
Þættir
frá rithöfundamótinu
í Stokkhólmi
24.—30. Nóvember 1946
PEGAR flugvélin lagði af stað frá Keflavík, var komið
myrkur, og það síðasta, sem ég sá af íslandi, var ljósbjarm-
inn frá Reykjavík og Hafnarfirði. Skömmu eftir að ég var sezt-
ur í flugvélina, fann ég léttan titring og heyrði fjarlægan dyn
vélarinnar, og fáeinum sekúndum seinna var hún komin hátt á
loft og fjarlægðist óðfluga stjörnutindrið niðri á jörðinni.
Ég reyndi að gá út um gluggann, en sá ekkert annað en myrk-
ur; vissi bara, að flugvélin var sænsk og stefndi til Svíþjóðar.
Stundum kastaðist hún örlítið til, og ég heyrði regnið bylja um
vængi og búk vélarinnar. En allir voru rólegir, og helzt fannst
mér það líkjast bílakstri á sléttum vegi, þegar þessi gæðingur
loftsins æddi um gufuhvolfið.
Ljóshærð, lagleg þerna gekk brosandi milli sætanna og færði
okkur steiktar hænur, vín, appeLsínur og konfekt. Maturinn
var prýðilega tilreiddur, en ekki bragðaðist mér konfektið eins
vel og það, sem framleitt er í „Freyju“ heima. Ég hafði orð á
þessu við sænskan sessunaut minn, en hann sagðist ekki trúa
því, þar sem allt góðgæti til farþegaflugvélanna væri keypt hjá
heimsfrægu sælgætisfirma í Stokkhólmi.
Eftir máltíðina færðist ró yfir farþegana, og sumir tóku tepp-
in niður úr hillunum og breiddu yfir sig. Ég lét mér nægja að
halla mér aftur á bak í sætið, og í einhverju dularfullu sam-