Úrval - 01.01.1964, Blaðsíða 33

IILJÓMLIST NÁ TTÚRUNNAR
39
slóð af lians eigin tegund. Sum-
um söngfuglum er þó söngurinn
meðfæddur. Þegar um hinar teg-
undirnar er að ræða, getur mað-
ur fengið karlfugl til að syngja
söng annarrar tegundar, ef hann
er alinn upp með henni, og
séð svo um, að liann fái ekki
tækifæri til að hlýða á söng
frænda sinna. Hafi hann aftur
á móti heyrt söng þeirra á með-
an hann lá i hreiðri, áður en
hann gat sjálfur sungið, verður
það nóg til þess að hann man
söng þeirra og' heldur sig að
honum. Athyglisvert er það, að
gera má létega söngvara að góð-
um með því að láta þá taka
upp söng fugla af annarri teg-
und á þann liátt, sem áður er á
minnzt. Þannig er það til dæm-
is með dompápann. Söngur hans
er ekki annað en fábreytilegt
kvak, en láti maður kanarífugl
unga út dompápaeggi og ala
ungann síðan upp, verður hann
að sög'n hinn glæsilegasti söngv-
ari.
Sjálfur hef ég einu sinni haft
með liöndum þyrnidepil, sem
ungað hafði verið út af kanarí-
fuglum í miðri Kaupmanna-
höfn, en þangað kemur þyrni-
dcpillinn aldrei. Þessi fugl hafði
tekið upp merkilegan söng. Það
var ekki unnt að segja, að hann
hefði líkt eftir söng kanarífugl-
anna í blindni, að vísu var
hljómurinn þeirra, en sjálfur
flutningurinn, hvað hrynjandi og
uppbyggingu tónstefsins snerti,
af hans eigin ætt. Hefði fugla-
fræðingur heyrt til lians úti
við, mundi hann aldrei hafa
getað gizkað á, hvaða fugl það
væri — nema hvað liann gaf
frá sér á flugi jiau hljóð, sem
eru sérkennandi fyrir frændur
hans á flugi, og iiljóta því að
vera meðfædd.
Yfirleitt láta söngfuglarnir
ekki til sín heyra á veturna.
Hvað viðkemur þeim, sem eru
farfuglar, syngja þeir víst ekki
yfirleytt neitt heldur, jiar sem
þeir dveljast yfir veturinn. Má
]jvi heita, að rödd þeirra sé ó-
þjálfuð til söngs, þegar vora
tekur, bæði staðfuglanna og far-
fuglanna. Ef veður er milt og
gott, byrjar svartþrösturinn að
láta til sín heyra i febrúarlok,
en beitir þó röddinni ekki líkt
þvi til fulls, svo að álita mætti
að þar væri eingöngu um byrj-
unarþjálfun að ræða, en í raun-
inni er það þó víst það, sem
veldur, að l>á hafa sæðiskirtl-
ar hans ekki enn tekið til starfa
að ráði. Þegar söngþrösturinn
kemur svo, einhverntíma í marz-
mánuði, en það er annars nokk-
uð undir veðrinu komið, tekur
hann þegar til við sönginn, og
má einkennilegt héita hve söng-
ur hans er fábreytilegur og með