Úrval - 01.01.1964, Blaðsíða 138

144
ÚR VAL
sízt sakir þess, að á sumrin nyti
sólar allan sólarhringinn. Á því
er naumast nokkur vafi, að ef
lagt væri í þesar framkvæmdir,
myndu þannig skapast heims-
ins mestu og' auðugustu fiskimið
í ísliafinu. Áhrifanna myndi
fyrst og fremst gæta á yfirráða-
svæðum Sovétríkjanna.
Af ofangreindu má sjá, að
þótt bygging stíflunnar og dæl-
ing sjávarins úr íshafinu væri
á ýmsan hátt til bóta fyrir Sov-
étríkin og um leið óhagstæð
fyrir Ameríku, verða menn að
gera sér ljósa grein fyrir því,
að slíkar framkvæmdir gætu
haft mjög alvarlegar afleiðingar
í för með sér. Það er a. m. k.
ógerlegt að ráðast i nokkrar
framkvæmdir fyrr en menn
hafa öðlast betri þekkingu á
loftstreyminu yfir heimskauta-
svæðinu. Menn gætu átt á bættu
að kalla yfir sig nýja ísöld. Auk
þess er vafasamt, hvort menn
hafi enn yfir að búa nægilegri
tækniþekkingu til þess að byggja
dælur, sem yrðu nógu öflugar
til þess að dæla burt sjónum
með tilskyldum hraða. Stíflan
ein myndi hafa lítið að segja
— a. m. k. myndu Sovétríkin
lítið græða á byggingu hennar.
Það ríkti sannkölluð dauðakyrrð, þegar nágrannar ok-kar, tíu
manna fjölskylda, fór í sumarleyfi. Nokkrum dögum síðar feng-
um við póstkort frá þeim. Og á því stóð: „Og hvernig njótið
þið svo sumarleyfisins okkar?“ A. Jones
Konan mín er alin upp í stórborg. Samt tók hún því vel, þeg-
ar hún varð nýlega að taka það á sig í viðbót við fjölmörg störf
sin að ala og hirða tvo hunda, fimm svín og tveggja ára stóðhest.
Hanri heitir Kappi. Henni þykir gaman að öllum „kúnstunum",
sem ég hef kennt hundunum, en það er ekki laust við, að
hún sé örlítið hrædd við Kappa.
Einn morguninn fórum við bæði til þess að gefa Kappa. Hann
var alveg ólmur, dansaði fram og aftur og prjónaði síðan, er ég
nálgaðist hann með kornskammtinn hans í höndunum. Konan
mín hafði aldrei séð hest prjóna fyrr og varð því mjög hissa.
Svo hreytti hún út úr sér, reiðileg á -svip: ,,Ef þú' ert byrjaður
á að kenna honum að betla sér mat sitjandi á afturendanum,
þá hætti ég nú bara!“ 1 Hr. A. Fuller.