Úrval - 01.01.1964, Blaðsíða 154

100
Ú H V A l
Þá var Alec Bell farinn að
kenna við mælskulistardeild
Bostonliáskóla og bar þar titil-
inn prófessor í líffræöilegri tal-
tækni En Mabel Hubbard var
alls ekki hrifin, þegar hún byrj-
aði að sækja tíma hjá honum.
Hún virti hann fyrir sér með
ungæðislegum fyrirlitningarsvip,
þegar hann stikaði að töflunni
og tók að teikna þar raddbönd
og tungu.
Hann var hávaxinn og hræði-
lega horaður, og hún áleit hann
vera um fertugt. (Þá var hann
20 ára gamall, en heilsuleysið
hafði gert hann svo fölan og
tekinn, að hann virtist miklu
eldri). Hún var vön hinum fág-
uðu og hraustlegu háskólastúd-
entum frá Harvard, sem heim-
sóttu ungar frænkur hennar, og
hinum snyrtilegu glæsimennum,
sem hún hafði séð og hitt er-
tendis. Og hin vandláta, gagn-
rýna 15 ára stúlka hafði fyrir-
litningu á hinum „hræðilega"
fatnaði kennara síns.
„Hann klæðir sig svo hirðu-
leysislega," skrifaði hún í dag-
bókina sína. „Hann er í fötum
úr einhverju andstyggilegu, gljá-
andi efni, og það gerir það að
verkum, að hið kolsvarta hár
hans virðist einnig gljá. Mér
finnst hann ekki líta út eins
og sannur herramaður."
Hann var samt kennari af
guðs náð. Hann bjó yfir kennd
fyrir hinu teikræna, og hann var
svo fullur af áhuga og krafti,
að Mabel varð fljótt snortin al'
töfrum hans og aðdráttarafli,
en aðeins töfrum lians sem
kennara. „Mér geðjast ekki
að honum sem persónu!“ skrif-
aði hún í mótmælaskyni í
dagbókina sína. Svo er sem
hún hafi verið gripin einhverju
einkennilegu hugboði, því að
hún bætir við: „Ég gæti aldrei
gifzt slíkum manni!“
Þrátt fyrir þessa miklu van-
þóknun hennar á honum, gerði
hún sér grein fyrir því, að hún
lærði mikið hjá prófessor Bell
og að tímarnir hans voru alltaf
skemmtilegir og áhugavekjandi.
En einmitt þegar hún var tekin
til þess að hlakka til þessara
daglegu kennslustunda, tilkynnti
Bell prófessor skyndilega frú
Iiubbard, að hann gæti ekki
kennt dóttur hennar lengur
heldur myndi aðstoðarmaður
hans taka við að kenna henni
í hans stað.
Frú Hubbard skildi þetta ekki.
Hún lagði fyrir hann ýmsar
spurningar og fór bónarveg að
honum, en samt tókst henni
ekki að knýja fram fullnægjandi
skýringu. Jú, Mabel tók miklum
framförum. Nei, hann gat ekki
fundið neitt að framkomu henn-
ar né ástundun. Hann fór und-