Úrval - 01.01.1964, Blaðsíða 105

ÓGLEYMANLEGUR MAÐUR
111
„verið malað uiidir hana“.
Skammt frá heimili Helga
smiðs í Þingholtunum bjó rosk-
in prestsekkja, Þórdis Thor-
steinsson, og hafði kostgangara,
mestmegnis skólapiita. Það varð
Guðrúnu Jónsdóttur til happs,
að hún lenti hjá þeirri konu
og dvaldist þar um þriggja ára
skeið. Þar lærði hún sittlivað,
sem á þeim tima var ekki al-
títt að lcenna óbrotnum alþýðu-
stúlkum m. a. dönsku og hann-
yrðir ýmiskonar. Á heimilinu
ríkti sú tegund agabundinnar
glaðværðar, sem var einkenni
betri-heimila á þeirri tið. Þar
kynntist Guðrún fyrst fólki af
þeirri tegund, sem sjálfsagt þótti
að kalla „heldrafólk“. Húsmóð-
irin var tengdamóðir sjálfs
landshöfðingjans. Embættismenn
og synir þeirra voru svo til
daglegir gestir. En stúlkuna af
Alftanesi umgekkst Þórdís Thor-
steinsson sem sína eigin dóttur.
Áhrifin frá því heimili áttu eft-
ir að verða varanleg svo lengi
sem Guðrún lifði, enda minnt-
ist hún þeirrar dvalar sem ein-
hvers unaðslegasta tíma ævi
sinnar.
Ungur menntamaður, Ólafur
Stephensen að nafni, var um
þessar mundir að ráðgera Ame-
ríkuför. Hann hafði lært til lækn-
is og ákvað að yfirgefa gamla
landið, eins og svo margir á
þessum tíma, og flytjast til Nýja
heimsins. Mér er ekki kunnugt
um, hversu náinn kunningsskap-
ur hans og Guðrúnar hefur ver-
ið, en svo mikið er víst, að hann
lagði fast að henni að flytjast
með sér vestur. — Hvað er ævin-
týralegra fyrir unga stúlku en
siíkt tilboð? Hafi maður í liuga
þá eftirvæntingu sem rikti með-
al margra hér á landi á þeim
tíma, þegar áróðurinn fyrir Am-
eríkuferðum hljómaði sem hæst,
er auðveldara að fá svarið við
þeirri spurn. Og Guðrún Jóns-
dóttir var mjög svo fús til far-
arinnar. Það átti þó ekki íyrir
henni að liggja. Schierbeck
landlæknir sannfærði hana um,
að svo óheilnæmt væri lofts-
lagið í hinni vestlægu heims-
álfu, að hún myndi ekki geta
hafzt þar við til lengdar; iiann
útmálaði fyrir henni aila þá
erfiðleika sem hlytu að bíða
hennar í því fjarlæga landi, og
endirinn varð sá, að Guðrún fór
hvergi. Ólafur Stephensen fór,
varð læknir vestra og kom aldrei
aftur. En örlög stúlkunnar voru
ráðin. Það átti ekki að verða
hlutskipti hennar að hverfa
burt.
Árið 1885, rúmlega tvítug að
aldri, ræðst hún sem „inni-
stúlka“ til Hallberg-hjónanna á
Hótel ísland, og þar er hún
um tveggja ára skeið. Líklega