Úrval - 01.01.1964, Blaðsíða 174

180
ÚR VAL
setíð vakandi, hvert svo sem
viðfangsefni manns hennar var.
Afstaða hennar einkenndist æ-
tíð af skynsemi.
En áköf samúð Alecs með
liinum heyrnarlausu dofnaði
aldrei. Það var hann, sem sendi
hina þjökuðu foreldra Helenar
Ivellers, sem var bæði heyrnar-
laus og blind, til skólans, sem
aðstoðaði þau til þess að finna
handa telpunni liina snjöllu
kennslukonu, Annie Sullivan. Og
allt til æviloka var hann náinn
og skilningsríkur vinur Helenar
Kellers.
Hann gaf ágóðann af einni
arðvænlegustu uppfinningu
sinni að öllu leyti til hjálpar-
starfs fyrir hina heyrnarlausu.
í þrjú ár unnu þeir Bell og tveir
aðstoðarmenn hans að þvi að
endurbæta grammófón Edisons,
sem var langt frá því að vera
fullkominn, þótt hann væri sann-
kallaður töfragripur á þeim
tíma. Þeir breyttu á margan hátt
gerð hans, en helzta breytingin
var liklega sú, að þeir komu
fram með flatar plötur í stað
hinna klunnalegu og brothættu
spólna Edisons. Þegar einka-
leyfi þessi voru seld árið 1884,
varð hluti Bells af ágóðanum
200.000 dollarar. Hann notaði
fé ])að til þess að stofna „Volta-
stofnunina“ til „aukningar og
útbreiðslu þekkingar varðandi
hina heyrnarlausu.“ Menntun sú,
sem kona hans liafði öðlazt hin
fyrstu ár ævi sinnar, varð lion-
um innblástur, og þvi notaði
hann hluta ai' fjárframlagi sínu
til þess að stofna skóla, þar
sem heyrnarlaus börn og börn
með fulla heyrn lærðu hlið við
hlið og þessum fötluðu börnum
gafst þannig tækifæri til þess
að taka þátt í námi, störfum
og' leikjum algerlega eðlilegra
barna.
í næstum 50 ár var sem Mabel
Hubbard og Alexander Graham
Bell lifðu næstum einu og sama
lífi, og þvi virtist það viðeig-
andi, að ekki yrði langt á milli
þeirra. Hann dó i ágúst árið
1922, en hún í janúar næsta ár.
Þau voru grafin hlið við hlið
á hæð fyrir ofan sumarhús
þeirra á Cape Breton eyju, en
þeim þótti mjög vænt um það
heimili sitt. Á legsteinum þeirra
eru tekin fram dánardægur
þeirra og fæðingardagar, og á
steini hans stendur enn fremur:
„Alexander Graham Bell, upp-
finningamaður“, en á hennar
steini „Hin ástkæra eiginkona
hans, Mahel Hubbard Bell.“
Þessi orð lýsa réttilega konu
þeirri, sem lifði alla sína ævi-
daga í þagnarheimi, er ekkert
hljóð barst inn i, en gerði þó
ævi þeirra beggja að sannköll-
uðum sigurhljómi.