Úrval - 01.01.1964, Blaðsíða 159
HALLÓ, ÁSTIN MÍNI
165
aS borða og sofa. Því fór hún
nú að skilja eftir matarbakka
með nærandi réttum rétt innan
við dyr rannsóknarstofunnar.
Hún skar jafnvel ofan af kertum
Alecs, svo að lítið bar á, svo
að þau eyddust fyrr og hann
neyddist þannig að fara fyrr
að hátta en annars hefði orðið.
En viðleitni hans bar ekki ár-
angur, og að þvi kom, að þeir
Tom misstu báðir alia trú á
fjölrásasímtækinu.
En hann gat ekki loshað við
þessa talsímahugmynd. Þegar
hann varð 28 ára þ. 3. marz,
1875, hafði hann þegar gert
sér grein fyrir því, að hann
myndi ekki leggja þessa hug-
mynd á hilluna, heldur yrði
hann að gera nýja tilraun til
þess að hrinda hugmynd sinni
um rafmagnstalsimatæki í fram-
kvæmd, bvað sem stuðnings-
menn hans segðu eða gerðu, já,
þrátt fyrir aiiar hindranir.
VlÐfílJRÐARÍKT SUMAfí.
Stundir þær, sem Alec eyddi
í návist Mabel á sunnudögum,
urðu honum nú sem vinjar i
eyðimörk þessa þjakandi mán-
uði. Hann teygaði í sig áhrifin
af hressilegu viðmóti hennar,
ríkum skiiningi hennar. Hún
endurnærði hann í rikara mæli
en nokkur annar. En hann gætti
þess vel, að sýna engin merki
um ást þá, er hann bar til henn-
ar. Eitt sinn er hann var leiður
og vonlítill, skrifaði hann for-
eldrum sínum á þessa leið: „líg
efast um, að ég sé af þeirri
manngerð, sem giftist og' stað-
festir ráð sitt.“
í viðleitni sinni til þess að
koma hugmynd sinni um íal-
símatækið i framkvæmd missti
Alec ekki kjarkinn, því að hann
vissi, að hann var á réttri leið.
Hann gerði sér grein fyrir því,
að hann hafði ekki næga þekk-
ingu á rafmagninu til þess, að
honum mætti takast að útbúa
tæki þetta, og því vissi hann,
að hann varð fyrst að bæta úr
því. Hann hafði aldrei verið
jafn viss um velgengni nokkurr-
ar uppfinningar sinnar og þess-
arar. En í júnímánuði árið 1875
stöðvaðist vinnan við uppfinn-
ingu þessa algerlega.
Fyrst veiktist Tom Watson af
taugaveiki. Siðan þjörmuðu fjár-
hagskröggurnar enn meir að Al-
ec. Hann hafði lítinn tima til
fyrirlestrahalds utan Bostonhá-
skólans, og þvi hafði hann nú
engar aðrar tekjur en hin lág'u
laun sín við háskólann. Hann
gat ekki fengið af sér að leita
til stuðningsmanna sinna vegna
persónulegra útgjalda sinna, og
nú varð álag skuldabyrða hans
slíkt, að það lá við, að hann
örmagnaðist andlega.