Norðurljósið - 01.01.1976, Page 55
NORDURLJÓSIÐ
55
Sumir telja, að ættkvísl Daníta hafi flutt burt, tekið sig upp,
eða talsverður hluti hennar, og farið í austur og norðurátt og
séu árnar Dóná og Don í suðaustur Evrópu kenndar við nafn
þessarar ættkvíslar, er setst hafi þar að.
Eftirtektarvert er, að í Opinb.bókinni, 7. kafla, er segir frá
innsiglun þjóna Guðs, er Dansættkvísl ekki talin meðal hinna.
Stöðu hennar fær Manasse ættkvíslin.
Hins vegar, þegar Drottinn Jesús verður kominn aftur og
tekur að ríkja yfir ísrael sem konungur í Jerúsalem, þá verður
landinu skipt á milli ættkvísla ísraels. Þá fær Dan aftur lands-
hluta sinn yst í norðri. Þá hefir öll þjóðin fengið hreinsun og
fyrirgefning synda sinna, jafnvel hinn löngu áður fráfallni ætt-
bálkur Dans.
4. Lögmálið yfirgefið.
„Israelsmenn gjörðu það, sem illt var í augum Drottins.“
Þessi orð eru endurtekin sex sinnum í Dómarabókinni. Þá er
því bætt við, að þeir þjónuðu Baölum og asérum. Þetta var
algert brot á fyrsta boðorði lögmálsins. ,,Þú skalt ekki aðra guði
hafa.“ Með þessu rufu þeir sáttmálann, sem Guð hafði gjört við
þá. Aðeins trúfesti og orðheldni Drottins bjargaði þeim frá al-
gerri tortíming. Þá lét hann fráhvarf þeirra refsa þeim. Einhver
útlendur harðstjóri náði landinu á vald sitt. Kúgun hans varð að
lokum óbærileg. Þá sáu ísraelsmenn að sér og fóru að dýrka
Drottin einan. I því orði getur verið falin sú staðreynd, að þeir
héldu uppi einhverju formi eða sýndarmynd af tilbeiðslu eða
dýrkun Drottins, á fráfallstímanum.
Drottinn Guð er vandlátur Guð. Hann vill ekki eiga neinn
keppinaut um mannshjartað. Honum einum á það að heyra til.
„Þér ótrúu, vitið þér ekki, að vinátta við heiminn er fjandskapur
gegn Guði? Hver sem því vill vera vinur heimsins, hann gjörir
sig að óvini Guðs.“ (Jak. 4.4.). Þessi orð Jakobs ætti enginn
að lesa með kæruleysi.
5. Drottni hafnað sem konungi.
Þegar Jahve, Drottinn, stofnaði ríki ísraels, var hann sjálfur
konungur þess. Lögbók hans var lögmálið, sem gefið var á Sínaí.
ÖIl boðorð önnur, sem Drottinn gaf þjóð sinni, eru í raun og
veru skýringar hans á hverju hinna boðorðanna 10. Ætlun hans
var, að ísrael væri prestaríki. Æðsti maður þjóðarinnar væri
æðsti presturinn. Fórnir skyldu færðar, ef einhver syndgaði,