Norðurljósið - 01.01.1976, Side 57

NORÐURLJÓSIÐ
57
fyrirheitna lands. Drápu þeir alla þá, er þreyttir urðu og drógust
aftur úr. Þá söfnuðu þeir líka liði og börðust við ísrael. En Guð
gaf ísrael sigur og líka þá fyrirskipun, að Amalek yrði upprættur.
Drottinn segir í orði sínu, að hann hati glæpsamlegt rán. Enn-
fremur segir hann: „Dómurinn verður miskunnarlaus þeim, er
eigi sýndi miskunn." Amalek hafði enga miskunn sýnt. Sál var
falið að hegna honum. „Bannfær þú syndarana Amalek,“ var
fyrirskipun sú, er Sál konungur fékk. Allar þeirra eigur skyldu
bannfærðar líka.
Boði þessu hlýddi hvorki Sál né ísraelsmenn. Þeir bannfærðu,
deyddu allt hið rýra og lélega, en þyrmdu feitu og öldu skepn-
unum. Konungur Amaleks, Agag, var tekinn höndum, en lífi
hans þyrmt.
Þetta varð til þess, að Drottinn svipti ætt Sáls konungdómi.
Refsing óhlýðni föðurins náði til niðjanna. Þeir misstu af þeirri
blessun og tign, sem hefði fylgt þeim, ef faðir þeirra hefði verið
Guði trúr.
Davíð varð konungur eftir Sál. Hann fylgdi boðum Drottins
lengi vel og trúlega. En einnig hann brást. Þótt hann ætti margar
og ágætar konur, girntist hann þó konu náunga síns. Braut hann
þar með boðorð Guðs. En af því að hann iðraðist, var lífi hans
þyrmt. Þó með þeim hætti, að sonur hans og Batsebu varð að
deyja. Hvorki fasta, bænir né tár Davíðs gátu fengið Drottin til
að breyta þessum dómi. Margs konar ógæfa steðjaði að honum
eftir þetta. En Batseba ól honum Salómó, sem „Jahve elskaði“
Hún ól honum einnig Natan, sem varð einn af forfeðrum Maríu
móður Jesú.
Salómó varð svo konungur í stað föður síns. Sem svar við bæn
hans gaf Guð honum visku, svo að hann varð allra manna vitr-
astur. En einnig hann féll. Hann hlýddi eigi þeim fyrirmælum
lögmálsins, að hann ætti ekki að senda til Egiftalands eftir
hestum né eiga marga hesta. Hann skyldi og ekki eiga margar
konur. Þessu þrennu óhlýðnaðist Salómó. Konur hans margar
voru af heiðnum þjóðum. í stað þess að krefjast af þeim, að þær
dýrkuðu Jahve, Guð Israels, þá leyfði hann þeim að dýrka guði
þjóða sinna. Loksins leiddist hann út í skurðgoðadýrkun með
þeim. En auðvitað hefði hann aldrei átt að taka þær sér fyrir
lconur, sumar hverjar.
Skurðgoðadýrkun Salómós varð til þess, að Drottinn svipti
Júda þeirri forystu, sem ættkvíslin hafði öðlast með þeim Davíð
og Salómó. Jeróbóam, fyrsti konungur hins nýja ísraelsríkis, lét