Norðurljósið - 01.01.1976, Side 77

NORÐURLJÓSIÐ
77
Hvort hann leitar meðaumkunar, huggunar . . . Fyrsta og mikil-
vægasta hvötin verður að koma frá manninum sjálfum. Síðan
getur annað orðið til að efla hana . . . Spurningin er, hvort hvötin
að hætta er sterkari en hin að halda áfram að drekka.
. . . Meðan verið er að hjálpa honum, getur hann einn daginn
haft sterka hvöt til að hætta, næsta dag getur hún verið horfin.
Andstæð öfl toga í hann: löngunin að hætta og löngunin að
drekka . . . Eftir að hann hefir hætt um tíma, getur hann gleymt
eymd drykkjuskaparins, þegar freistingin að drekka verður aftur
of sterk.
Af skrefunum tólf hjá AA samtökunum til fullrar viðreisnar
er þetta fyrst: „Við viðurkenndum, að við vorum máttvana gagn-
vart áfenginu, að líf okkar var orðið óviðráðanlegt.“
Eftir þessa reynslu, að verða ný sköpun, er þá hinn fyrrver-
andi vínsjúklingur ódrukkinn eða frjáls? Er hann ódrulckinn
vínsjúklingur, eða er hann frjáls og heill maður? Það bakar mér
óróleik, að lífsskoðun sumra ódrukkinna vínsjúklinga er þessi:
„Ég er vínsjúklingur. Ég verð alltaf vínsjúklingur. Ég lifi einn
dag í senn og heiti sjálfum mér því, að ég skuli vera ódrukkinn
aðeins einn dag enn. Á morgun get ég farið á versta túrinn á
ævi minni.“ Lífsskoðun slík sem þessi nær alls ekki þeirri lækn-
ingu, sem Kristur býður. Þetta er trú á sjálfan sig, að standa
sig í einn dag, fremur en trú á Krist, sem getur látið vínsjúkling-
inn komast svo að orði: „Ég hefi kraft til alls fyrir Krist, sem
styrkir mig.“
Nærri því alstaðar þar, sem ég tala í kirkju, kemur einhver
fyrrverandi vínsjúklingur til mín og vitnar um frelsun frá
drykkjuskap. Sérhver þeirra hefir öðlazt afturhvarf, snúið sér til
Krists, og öðlast algera lausn frá víninu . . . Þegar þeir vakna á
morgnana, er það Kristur, sem er í huga þeim, ekki vínflaskan.
Mæti þeim freisting, geta þeir litið til Krists, að hann leiði þá
út úr freistingunni.
„Endurskapaður“ vínsjúklingur leggur áherzluna á lækning-
una, ekki á vandamálið . . . Hann leitast við að vera með Kristi
og í honum. Það er mildu auðveldara að „framganga í Andan-
um“ og uppfylla ekki löngun „holdsins" í vínið. „Einu sinni
áfengissjúklingur, alltaf áfengissjúklingur,11 segir ódrukkinn vín -
sjúklingur. Frelsaður áfengissjúklingur segir: „Ef einhver maður
er í Kristi, er hann ný sköpun.“
Merkir þetta það, að vínsjúklingur, laus úr viðjum vínsins,
megi fara að drekka aftur? Auðvitað ekki. Að bragða dropa