Norðurljósið - 01.01.1976, Side 78

78
NORÐURLJÓSIÐ
mundi gera hann vínsjúkan á ný . . . Þetta er vegna þess, að
djöfullinn mundi senda aftur sjö illa anda, verri en þann, sem
var áður . . . Færi manninn að langa í áfengi, væri það vegna
þess, að hann hefði vanrækt að biðja, að hafa samfélag við Krist
og sannkristið fóllc, vanrækt að lesa biblíuna og aðrar skyldur
kristilegar. Fall hans mundi ekki koma vegna máttar vínsins,
heldur vegna þess að hann hefir misst kraft Krists. Sannfrelsað-
ur vínsjúklingur, sem fram gengið hefur í Andanum og staðið
stöðugur í trúnni, hefur aldrei allt í einu horfið aftur til áfengis-
ins. Vandamálið er ekki áfengið, heldur maðurinn, sem bregst
að varðveita trúna.
8. Hjálpaðu frelsuðum vínsjúklingi til að brúa bilið á milli
hans og fjölskyldu hans. Það er harmleikur áfengissýkinnar, að
þrír til fimm aðrir þjást vegna vínsjúklings. Fjölskylda vínsjúks
manns verður að taka þátt í endurhæfingu hans. Það er ekki
ávallt auðvelt . . . Nýfrelsaður vínsjúklingur má ekki vænta of
mikils af konu sinni, foreldrum eða börnum, svona til að byrja
með. Hann mun vilja, að þau taki honum opnum örmum. Kon-
una getur langað til þess, en hún getur verið smeyk við að treysta
honum. Fjölskyldan mun oftast vilja ,,bíða og sjá“. Leiðbein-
andinn ætti að segja frelsaða vínsjúklingnum að sýna það af sér,
að hann sé frelsaður og gefa ástvinum sínum tíma til að fella sig
að honum. Þegar fólkið hans er orðið sannfært um einlægni
hans og lausn undan áfenginu, getur það byrjað að brúa bilið
á milli sín og hans. Gömul sár og þrætumál ætti ekki að ýfa
upp á ný.
Vilji konan ekki eða fjölskyldan taka manninn heim, ætti
leiðbeinandinn að eiga með þeim einkasamtal, og ef þau fást
til þess, að tala við þau um tilfinningar þeirra og vandamál.
Þegar leiðbeinandinn finnur, að tíminn er kominn til þess, ætti
hann að fá aðila báða til að mætast og ræða sín vandamál. Báðir
aðilar verða að slaka til. Ekki ætti að tala of fljótt við fjölskyldu
mannsins . ..
Oft er lagt fast að afturhorfnum vínsjúklingi að fara heim til
að annast konu og börn. Oftast nær getur hann þetta. En kon-
unni ætti að segja, að hún skuli gefa manninum eins mikinn
tíma og unnt er — ef hann er enn á því stigi, að hann þarfnast
hjálpar, — áður en hann er beðinn að koma heim. Fái konan
féstyrk annars staðar að, ætti leiðbeinandinn að hvetja hana til
að njóta styrksins, unz maður hennar er nógu sterkur til að snúa
heim og takast á hendur fyrirvinnu heimilisins.