Norðurljósið - 01.01.1976, Side 97

NORÐURLJÓSIÐ
97
hrópar hásum rómi: „Stansaðu, stansaðu!" Hann grípur um
beislið. „Fljótur nú. Peningana eða lífið!“ Ferðamaðurinn tæm-
ir vasa sína, sem geymdu fáeina smápeninga. Ræningjanum til
undrunar býður hann honum að rannsaka líka töskur sínar.
Eftir tortryggilega þögn gerir hann það.
„A, ekkert nema bækur! Hvaða gagn gera þær?“
Þá lýtur ferðamaðurinn áfram og segir: „En ég hefi eitthvað
dýrmætt að gefa þér. Mjög dýrmætt.11 Svo kom þögn. „Það getur
verið, að þér finnist það ekki núna. En sá tími mun koma, þegar
þú sárlega iðrast þessa lífernis. Þegar sá tími kemur, mundu þá
þessi orð: „Blóð Jesú Krists, sonar Guðs, hreinsar oss af allri
synd.“ Mundu þau, því að þá munu þau verða eina vonin þín.“
Með ljótu urri sneri ræninginn við og flýði. Hinn sat langt
andartak sem væri hann í djúpum hugsunum.
Árin liðu. Ferðamaður þessi hélt áfram starfi sínu að boða
fagnaðarerindið og fór stað úr stað. Dag nokkurn kom hann til
einnar borgar. Er samkomunni lauk, kom einn af helstu mönnum
borgarinnar og bað um orðið. Tárin huldu augu hans, meðan
hann talaði.
„Guð blessi yður, herra! Guð blessi yður sannarlega! Og
textann yðar: „Blóð Jesú Krists, sonar Guðs, hreinsar oss af
allri synd.“ Þetta eru einmitt orðin, sem þér hvísluðuð í mín
villtu, ungu eyru fyrir mörgum árum.“ Hann þagnaði, er hinn
horfði á hann með vöknuðum áhuga. „Já, ég var þessi þorpari,
sem rændi yður í skóginum. Þessi orð, sem þér gáfuð mér, eltu
mig eins og veiðihundur, fylgdu mér, hvert sem ég fór, uns þau
að lokum leiddu mig til Krists með játningu og trú. Allt það,
sem ég er nú, á ég að þakka Drottni blessuðum og yður, herra.
Ég segi því: „Drottinn blessi yður sannarlega, herra!“
Reiðmaðurinn var Jón Wesley og stigamaðurinn einn af þús-
undunum mörgu, sem hann leiddi til Krists. (Úr Emergency
Post).
FYRSTA PERSÓNAN SÍÐUST.
Maður nolíkur hélt ræðu í skóla. Hann gaf unglingunum góð
ráð og sagði við þá: „Sögnina þekkið þið öll, sem beygist þannig:
,Ég er, þú ert, hann er.‘ Þið þekkið öll, að sagnorð i ensku,
frönsku, þvsku, ítölsku og latínu eru beygð þannig: ,Ég elska,
þú elskar, hann elskar', eða ,Ég geng, þú gengur, hann gengur'.
En hve mörg ykkar vita, að þetta er mjög slæm aðferð við