Norðurljósið - 01.01.1976, Síða 143

NORÐURLJÓSIÐ
143
en fuglinum, því að börnin hans erum við. Þegar Drottinn er
að hugga Jerúsalem, í Jesaja 49.15., minnir hann hana á, hve
ómögulegt það er, að kona gleymi brjóstbarni sínu, „og þó
að þær gætu gleymt, gleymi ég þér samt ekki.“
Drottinn gleymir þér ekki, systir mín. Meðan hann man eftir
okkur, þá man sá eftir okkur, sem meira virði er okkur en
heimurinn allur og gæði hans. Við vildum ekki skipta á Guði
og nokkru því, sem heimurinn getur gefið. Aðeins Guð getur
uppfyllt sérhverja þörf, mætt oklcur, þegar við leitum hans,
umvafið okkur kærleika sínum og verið okkar sól, skjól og
skjöldur . . . Með bróðurkveðju í Drottni.
Minn elskaði bróðir og kæri vinur,
Náð Guðs, miskunn og friður sé með þér og margfaldist meir
og meir.
Á hverju á ég þá að byrja? Það verður að byrja á bón um
fyrirgefningu þess, að ég hefi ekki skrifað þér svo lengi. Fyrir-
gefning, uppgjör, er grundvallarskilyrði þess, að samfélag geti
tekist á milli Guðs og manns. Sömuleiðis á milli bræðra — eða
systra — ef einhver ósátt hefir komið upp á milli þeirra. Einn
af fremstu — eða fremsti — vakningarpredilcari Bretlands
hamrar á þessum orðum við áheyrendur sína: „Get right with
God“. „Gerðu upp við Guð“. Það var sú ákvörðun, er týndi
sonurinn tók, er hann gekk í sig og ákvað að snúa heim til föður
síns. „Ég hefi syndgað á móti himninum og fyrir þér.“ Hann sá,
að óhófssama lífernið hans með víni og konum var fyrst og
fremst synd á móti Guði. En það var líka synd á móti föður hans,
hans góða, heiðarlega nafni og svo kærleika hans, er fúslega og
átölulaust skipti upp eigum sínum á milli bræðranna og lét hann
fá sinn þriðja hluta, er honum bar sem yngri syni. Sannarlega fer
margur maðurinn illa með þær gjafir, sem Guð hefir veitt
honum: ástvini, fjármuni, mannorð og heilbrigði. En það er
ekki vonlaust um viðreisn nokkurs manns, þegar hann vill
gera upp reikninga lífs síns við Guð. Góði faðirinn í sögu Drott-
ins Jesú er táknmynd Guðs. Tollheimtumenn og syndarar eru
táknaðir með yngri bróðurnum. En Farísearnir og fræðimennirn-
ir, hinir háttvirtu góðborgarar Gyðinga, fá hinn eldri bróður sem
mynd af sér. Hún táknar líka alla þá sannkristnu menn, sem lifa
eins og andlegir fátæklingar, þótt faðirinn á himnum hafi gefið
þeim ótæmandi auð í Kristi, gera sér aldrei Ijóst, hve miklar,
andlegar blessanir Guð hefir veitt okkur í Kristni.