Norðurljósið - 01.01.1976, Qupperneq 151

NORÐURLJÓSIÐ 151
sínum á vissu tímabili ævinnar, þá munu menn fá nöfn sín inn-
rituð í himnunum.
Það var töluvert talað um kynlífsfræðslu á síðasta ári. Læknir
einn upplýsti, að Svíar verðu um 30 milljónum sænskra króna
til slíkrar fræðslu árið 1975. Þeim veitti nú ekki af því, finnst
okkur, eftir að hafa lesið í blaði, að annaðhvort hjónaband eða
helmingur fari út um þúfur hjá þeirri þjóð. Aðalástæðan sögð
ótrúmennska eða framhjáhald. Þetta gerist þrátt fyrir nýjustu
tækni og vísindi í kynlífi, sem fólk er svo gagntekið af á okkar
dögum. En þannig fer, þegar fólk trúir á guðlausa tækni og
fræðslu, í staðinn fyrir að trúa á Krist og kenningar hans. Þá
er eins og fólk hefji brúðkaupsferðina með flugfari, sem hæðar-
mælirinn hefir verið fjarlægður úr. Það flugfar rekst svo harka-
lega utan í fjallshrygg ótryggðar, að það steypist logandi niður
hengiflug tortímingar, meira en það, að þetta fólk líði sjálft
fyrir galla þess menningarfarkosts, sem það tók sér far með.
Það liggja mörg sundurrifin barnshjörtu hjá því flugvélarflaki.
Ekki er nú svo vel, að engar kristnar manneskjur hafi steytt
á blindskerjum á þessum sviðum og öðrum. Það sjáum við bæði
af lestri Guðs orðs og af lestri bókar samtíma lífsins.
ICristur var að ávarpa fylgjendur sína, er hann sagði „Gætið
yðar sjálfra, að hjörtu yðar ofþyngist ekki við svall og drykkju-
skap og áhyggju fyrir lífinu.“ Við sjáum af þessu, að hættan
var og er fyrir dyrum, annars hefði áminningin verið óþörf.
Hvað getur fólk þá gert, er slys hefur hent, sem í augum þess
og annarra eru óbætanleg? Það getur fengið höfundi lífsins sín
brotabrot í hendur til úrlausnar. Það er aðeins á Hans færi að
skapa eitthvað nýtt og nýtilegt úr þeim efnum, sem ónothæf eru
orðin til sinnar upprunalegu notkunar. — Þ. G. P.
Frumvarpið fræga.
Margumtalað frumvarp til laga um kynlífsfræðslu og fóstur-
eyðingu fékk að verða fullburða í móðurlífi alþingis og fæddist
árið 1975. Þetta var meybarn og fékk nafnið: löggjöf. Um hana
er það að segja, að óguðleg var sú, er gilti á undan henni, en
verri er þessi. Hlutverk hennar hjá þjóðinni skyldi vera, með
öðru: að ákveða tölu útburða með hliðsjón af framfærslugetu
foreldris, svo sem siður mun hafa verið á landi hér um það
leyti, er Þorgeir ljósvetningur lagðist undir húð, sællar minn-
ingar.
Sást það berlega, að sumum þingmönnum óaði við að verða