Norðurljósið - 01.01.1976, Side 152

152
NORÐURLJ ÓSIÐ
guðfeður slíkrar fordæðu og leituðust við með breytingartillögum
að þrengja valdsvið hennar. Var að sjá, að þeir vægju þetta
mál á sína samviskuvog. Vel verði þeim fyrir það. Kannski
hefur hvarflað að sumum, að starfsfólk sjúkrahúsa mundi gera
uppreisn, ef hinir frjálslyndustu fengju allan sinn vilja, og að
það skapaði nýjan vanda handa þeim að leysa, ef hjúkrunar-
liðið, á líkingamáli sagt, neitaði að halda fótunum, þegar farið
yrði að lóga litlu lömbunum af heyjunum. Það hefir gengið
þannig til víða, að flóðbylgja fóstureyðinganna hefir skollið yfir
löndin í áföngum.
Spjalda á milli í biblíunni er að finna, að Guð telur hvern
mann ábyrgan gerða sinna. Jesús sýknaði ekki Pílatus af hans
hlut, þótt hann segði, að sá hefði meiri synd, „er seldi mig þér í
hendur.“ (Jóh. 19.11.). Svo virðist, að búið sé að skapa starfs-
fólki sjúkrahúsa Pílatusar aðstæður í starfi gagnvart þeim, sem
aldrei mega fá nein nöfn í þjóðskránni, en eiga að verða að
áburði á akri mannréttindanna.
Fólkið vill gjarnan gera rétt eins og Pílatus, en er neytt til að
gera illt.
Meðal annarra starfa sem þessi löggjöf á að sinna, er að undir-
rita dauðadóminn, þegar ætla má, að barn, sem kona gengur
með, eigi á hættu að fæðast vanskapað eða haldið alvarlegum
sjúkdómi vegna erfða eða sköddunar í móðurlífi. Ekki greini ég
kristna lífsskoðun í þessu ákvæði. Það getur enginn fullyrt, að
betra sé að hafa aldrei fæðst, fremur en fæðast með ófullkomn-
ari gáfur eða getu til sálar eða líkama en allur fjöldinn.
Það er eins og fólkið hugsi ekki um lífið sem gjöf, sem er
einhvers verð. Langflestir vilja þó lifa svo lengi kostur er. Jafn-
vel útslitin gamalmenni, sem mikið hafa misst af andlegu og
líkamlegu atgervi, þau kjósa líf og geta notið lífs. Fyrir þeim
verða litlu gleðigjafa atvikin að eins stórum atburðum eins og
stóru viðburðirnir í lífi hinna, sem hafa öll sín skynfæri ósljóvg-
uð til að njóta alls þess, er fram fer í kringum þá. Þyngsta refsing
fyrir glæp er dauðadómur, þar sem hann er í gildi. En það er
eins og fólki hér sjáist yfir, að lífið er gjöf frá Guði, sem flestir
vildu þegið hafa og notið, þó að ýmist syrti í álinn eða rofi til
á lífsferðinni.
Jesús sá marga aumstadda, meðan hann gekk um hér á jörð.
Aðeins um einn mann, sagði hann, að „betra væri honum að
hafa aldrei fæðst“. Hvað gerði sá maður? Hann sveik saldaust
blóð. - Þ. G. P.