Norðurljósið - 01.01.1976, Síða 186

186
NORÐURLJÓSIÐ
er það ekki vegna þess, aö biblían hafi rangt fyrir sér, heldur
vegna þess að okkur skortir skilning.
Það er talað um þekkingu, sem enginn mótmælir nú á dögum.
Þeir eru margir, sem mótmælt hafa þróunarkenningunni, vís-
indamenn einnig, og nóg er til af erlendum bókum, sem fjalla
um hana.
I Bandaríkjunum eru vísindamenn, sem ekki trúa þróunar-
kenningunni, búnir að stofna félag. I Bretlandi eru og hafa verið
margir vísindamenn, sem ekki trúa eða trúðu þróunarkenning-
unni. Dr. Etheridge, steingervingafræðingurinn frægi við „Brit-
ish Museum“, segir: „Níu tíundu hlutar þess, sem þróunarmenn-
irnir segja, er blátt áfram fásinna. Safn þetta er fullt af hlutum,
sem sanna ,að skoðanir þeirra eru rangar. I þessu mikla safni
finnast hvergi nokkur sönnunargögn um breytingu einnar teg-
undar í aðra.“
H. H. Newman, prófessor, kunnur málsvari þróunarkenning-
arinnar, segir: „Þó að við séum tregir til að kannast við það,
neyðir sannleikurinn þann, sem trúir þróunarkenningunni, að
kannast við, að það er hvergi nein alger sönnun fyrir henni.“
Beale, prófessor við King’s College, London, líffræðingur:
„Það finnst hvergi sönnun þess, að mennirnir séu komnir af
öðrum tegundum, eða að þeir séu eða hafi verið tengdir þeim
fyrir þróun eða nokkra aðra aðferð.“
Virchow, prófessor í Berlín, heimsfrægur náttúrufræðingur:
„Tilraunir til að sanna, að breyting hafi orðið á dýrategundum,
uns þær urðu að mönnum, hafa farið algerlega út um þúfur.
Þróunarkenningin er fásinna. Það er ekki hægt að sanna vís-
indalega, að maðurinn sé kominn af öpum eða neinum öðrum
dýrum. Milliliðurinn hefur aldrei fundist og verður aldrei fund-
inn.
Fleischmann prófessor í Erlangen, sem fyrrum var fylgismaður
Darwinskenningar, en hafnaði henni eftir gagngera rannsókn,
hefir þetta að segja: „Kenning Darwins um þróun verður ekki
staðfest með nokkurri staðreynd í náttúruríkinu. Hún er ekki
afleiðing vísindalegra rannsókna, heldur er hún einber heila-
spuni.“
Agassiz prófessor, einn af hinum mestu vísindamönnum allra
tíma, segir þetta um þróunarkenninguna: „Kenningin um breyt-
ingu tegunda er villa frá vísindalegu sjónarmiði, forsendur
hennar eru ósannar, aðferð hennar óvísindaleg. Hún leiðir illt
af sér.“