Áramót - 01.03.1908, Blaðsíða 32

36
þessar voru áður bornar fram á öðrum stöðum,
auknar og margendurskoðaðar. Skal nú stutt-
lega skýrt frá framþróun hinna upphaflegu
játningargreina unz þær náðu fullþroska þeim,
er þær birtust í í Ágsborg og urðu að trúarjátn-
ing þeirri, er lúterska kirkjan um heim allan hef-
ir til þessa dags gengið undir.
Dagana 1.—3. Október 1529 var trúmála-
fundur afar merkilegur haldinn í Marborg til að
ræða ágreining þann, er átti sér stað milli Mót-
mælenda sjálfra: Lúters og saxnesku guðfræð-
inganna annars vegar, en hins vegar Zwingli’s
og sveissnesku guðfræðinganna. Svo sem kunn-
ugt er klofnaði siðbótin í tvent. Zwingli og Cal-
vin gerðust fyrirliðar siðbótarinnar í Sveiss og
og er þaðan komin Endurbætta (reformeraða)
kirkjan og þeir óteljandi smáflokkar, sem út af
henni hafa æxlast. Yar ágreiningurinn milli
Lúters og Zwingli’s aðallega út af altarissakra-
mentinu, og síðar greindi flokkana einnig á út
af helgisiðum og ýmsu öðru.
Fyrir fund þennan í Marborg hafði Lúter
með aðstoð helztu guðfræðinga sinna samið fim-
tán játningar-greinir, er síðan eru kendar við
Marborg og nefndar Marborgar-greinirnar. Þar
er tekið fram, hver atriði Lútersmenn og
Zwinglimenn sé sammála um og hvað þeim beri
á milli. Svo sanngjarnlega var skýrt frá skoð-
unum beggja málsparta, að guðfræðingarnir af
báðum flokkunum skrifuðu allir undir skýrsluna.
Þessar fimtán greinir frá Marborg voru svo
lagðar til grundvallar fyrir seytján játningar-
greinum, er Lúter samdi með hjálp aðstoðar-