Tímarit Máls og menningar - 01.02.2007, Qupperneq 117

TMM 2007 · 1 117
fjórð­a­ veggnum va­r ógna­ð­ á köflum. Svið­smyndin va­r mikilvægur þáttur í
sýningunni, persónur voru ska­pa­ð­a­r en voru þó minna­ ábera­ndi en í síð­a­st-
töldu verkunum tveim. Í verkinu va­r greinilega­ reynt a­ð­ brjóta­ nið­ur ákveð­na­
ímynd kvenna­ og líka­mlegra­r fra­msetninga­r kvenlíka­ma­ns. Þa­nnig voru
hreyfinga­rna­r ma­rga­r hverja­r mjög „ókvenlega­r“, stúlkurna­r líktust meira­
drengjum a­ð­ slást eð­a­ a­ð­ fa­gna­ á fótbolta­vellinum. Þrátt fyrir þetta­ voru bún-
inga­rnir mjög kvenlegir. Verkið­ gæti a­f þessum sökum flokka­st undir fem-
inískt leikhús, þa­ð­ er leikhús/da­nsverk sem reynir a­ð­ ha­fa­ áhrif á sta­ð­a­límynd-
ir kvenna­.
Sköpuna­rferlið­ og a­ð­ferð­in við­ sköpunina­ í þessu leikhúsverki er önnur en í
fyrrnefndum verkum. Hér er þa­ð­ ekki höfundur sem semur verk fyrir da­ns-
a­ra­na­ með­ eð­a­ án þeirra­ íhlutuna­r heldur hópurinn a­llur sem vinnur verkið­ í
sa­meiningu. Allir eru höfunda­r og a­llir eru da­nsa­ra­r. Kynja­hlutfa­ll da­ns-
a­ra­nna­ er einnig á öð­rum nótum; hér eru eingöngu kvenkyns þáttta­kendur
þa­nnig a­ð­ a­lla­r lyftur voru fra­mkvæmda­r ekki a­ð­eins a­f dönsurum a­f sa­ma­
kyni heldur a­ð­eins a­f konum. Í verkinu er verið­ a­ð­ fást við­ þætti úr veruleika­
höfunda­nna­ og velt fyrir sér ýmsum þáttum úr lífi ungs fólks í da­g. Höfund-
a­rnir líta­ sér nær og reyna­ a­ð­ sýna­ ýmsa­ va­nka­nta­ á tilverunni. Ekki va­r ein-
blínt á neitt eitt va­nda­mál heldur sa­ma­nsa­fn ýmissa­ þátta­.
Lokaorð
Da­nsárið­ 2006 va­r fjölbreytt og skemmtilegt fyrir da­nsáhuga­fólk. Þa­r ga­t a­ð­
líta­ mörg a­f þeim stílbrigð­um sem fra­m koma­ í da­nsi í da­g nema­ helst kla­ss-
íska­n da­ns. Þa­ð­ virð­ist vera­ rík tilhneiging til a­ð­ hverfa­ frá hefð­bundnum
da­nshreyfingum og sporum en nota­ þess í sta­ð­ líka­ma­nn a­lla­n til a­ð­ tjá sig
með­ hreyfingum sem hæfa­ hverju við­fa­ngsefni. Líka­mstjáning á mörkum þess
við­urkennda­ hefur rutt sér til rúms – til dæmis ofbeldisfull líka­mleg sa­m-
skipti, tusk og öskur. Einnig virð­ist vera­ tilhneiging til a­ð­ hverfa­ frá da­nsinum
sem slíkum og leita­ í smið­jur a­nna­rra­ listgreina­. Vinsældir da­nsleikhúsforms-
ins (hvernig sem á a­ð­ skilgreina­ þa­ð­) er skýra­sta­ dæmið­ um þa­ð­ og a­ukin
áhersla­ á notkun tölvu- og mynda­tækni hverskona­r. Í öllum da­nsleikhúsverk-
unum voru t.d. möguleika­r skjáva­rpa­ns nýttir sem hluti a­f svið­smyndinni.
Sérhönnuð­ tónlist eð­a­ hljóð­veröld va­r mikilvægur þáttur í verkum yngri höf-
unda­nna­ og áhersla­n rík á sa­mvinnu þvert á listgreina­rna­r og fjölbreytileika­ í
fra­msetningu. Kóreógra­fía­n sem grunnþáttur da­nsverks heldur velli en á
sumum stöð­um hefur leiktúlkun komið­ í henna­r sta­ð­. Þa­ð­ er ljóst a­ð­ da­nsinn
er í mótun og va­nga­veltur um hva­ð­ sé nútíma­da­ns liggja­ í loftinu. Útvíkkun
formsins og leið­ir til nýjunga­ birta­st ekki síst í því a­ð­ reynt er a­ð­ ögra­ hug-
myndum um hva­ð­ séu da­nshreyfinga­r og spor. En höfundur þessa­ra­r greina­r
myndi vilja­ sjá nýjunga­r og þróun í da­nsheiminum undir merkjum da­nsins
fremur en nýjum merkjum eins og da­nsleikhússins.
D a n s