Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1942, Qupperneq 189

187
Hölmavikur. Mjög ábóta vant. Virðast engar hömlur settar, hvað
hegðun og munnsöfnuð snertir. Einnig gildir þetta um útivist harna
á kvöldin.
Höfðalwerfis. Sæmilegt víðast hvar. Annars í'á börnin mikið að eiga
sig sjálf.
Seyðisfj. Nokkur heimiji eru hér í bæ, sein er mjög ábóta vant í þeim
efnum, en erfitt að bæta úr þvi. Engin eiginleg vandræðabörn eru hér.
Fúskrúðsfj. Barnauppeldi viða ábóta vant. Agaleysi er áberandi og
orðbragð barna oft og tíðum ófagurt, einkum þó í kauptúninu.
Vestmannaeijja. Er víða ábóta vant. Eg held, að barnaverndarnefnd
sé oft i mestu vandræðum með að ráðstafa vandræðabörnum. Ann-
ars held ég, að enginn ráði við börnin, hvorki nel'nd eða nefndir og
gangi þau því oft „sjálfala“, þrátt fyrir alla vora pappírslöggjöf.
13. Meðferð þurfalinga.
Læknar láta þessa getið:
Borgarnes. Eins góð og kostur er á. Mörg gamalmenni er varla hægt
að hafa heima vegna fólksleysis, sérstaklega ef þau eru lasburða. Veit
ég til, að þess háttar fólki hefur verið komið fyrir í spítölum og elli-
heimilum með ærnum kostnaði.
Bildudals. Verður nú að teljast góð og styrkir til þurfalinga og elii-
launa ríflegir.
Reykjarjj. Er góð.
Hólmavikur. Virðist allgóð víðast hvar.
Sauðárkróks. Góð.
Akureyrar. Mun hér almennt mega teljast sæmileg.
Höfðahverfis. Góð.
Scyðisfj. Sem stendur engir þurfalingar nema gamalmenni, og fer
sæmilega um þau eftir ástæðum.
Fáskrúðsfj. Þurfalingar fáir. Meðferð þeirra má teljast góð.
Berufj. Góð.
Síðu. Þurfalingar hér fáir, en þar sem mér er kunnugt um, munu
þeir líða súrt og sætl ineð húsbændum og skylduliði þeirra. Ekki lield-
ur fylgt þeirri gömlu venju að láta bjóða í þá á hreppaþingum. I þess
stað fá þeir að vera, þar sem þeir helzt óska eftir. Auðvitað tekst ekki
með þesu móti að knífa eins meðlagið, en í það er ekki horft, enda
kröfum stillt í hóf.
14. Ferðalög héraðslækna og læknisaðgerðir í heimahúsum.
Læknar láta þessa getið:
Dala. Á ferðum mínum, sem voru, eins og fyrr segir, 51 að meðtöld-
um ferðum vegna skólaskoðana, hef ég ferðazt alls rúma 3800 km og
verið um 13 sólarhringa að heiman. Farartæki voru: hestar 23 sinn-
um, bíll 18 sinnum, hestur að nokkru og bíll að nokkru leyti 10
sinnum.
Höfðahverfis. Enginn bill var í héraðinu þetta ár, svo að allt varð
að fara á hestbaki eða gangandi.