Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2019, Qupperneq 213

MARGRÉT GuðMunDSDóTTIR
210
Í lokaskýrslu sem Itard skrifaði eftir fimm ára þjálfunarstarf gerir hann
grein fyrir áframhaldandi vinnu með tákn úr bókstöfum. Victor lærði mörg
slík tákn, en merking þeirra og notkun var óvenjuleg miðað við eðlilegt mál.
Orðið lait var eitt af fáum sem hann táknaði ekki aðeins heldur sagði að auki.
Það gerði hann þó ekki nema mjólk væri í augsýn, hann gat til að mynda ekki
sagt orðið til að biðja um mjólk sem hann vissi að var lokuð inni í skáp. Það
var því dálítið óljóst hvað þetta orð merkti í huga Victors.40 Merking bók-
stafatáknanna vafðist einnig fyrir honum. Til að byrja með höfðu þau aðeins
vísun til þess hlutar sem Itard sýndi honum til að kenna honum merkingu
táknsins. Táknið hnífur vísaði aðeins til hnífsins sem notaður var í kennslu,
ekki hnífa almennt. Þetta voru sérnöfn. Æfingar til að breyta þessu leiddu
til öfga í hina áttina, Victor alhæfði ótæpilega og gerði ekki greinarmun á
bók og dagblaði, kústi og hárbursta.41 En áfram héldu æfingarnar og Victori
tókst að læra tákn sem vísuðu til óhlutstæðari hugmynda, eins og lýsingar-
orðin stór og lítill, og ýmsar sagnir. Einnig gat hann tengt saman tvö tákn.
Itard tókst sömuleiðis að kenna honum að skrifa táknin og þegar ýmis önnur
færni hafði einnig tekið framförum varð honum kleift að tjá óskir sínar og
þarfir á þennan hátt.42
Þessi árangur varð aldrei að tali. Þrátt fyrir miklar æfingar var Victor
áfram að mestu leyti hljóður.43 Á barka hans var ör sem virtist vera eftir ein-
hvers konar hníf. Itard taldi hæpið að það væri ástæða þess að Victor talaði
ekki þar sem örið virtist ekki eftir nógu djúpan skurð til að skaða talfærin auk
þess sem barnið hefði varla náð sér eftir slíkt.44
Hvað sem olli því að Victor talaði ekki er ljóst að hann náði heldur ekki
tökum á máli án tals. Bókstafatáknmálið var einungis ófullkomið kerfi til
að miðla lágmarksupplýsingum og getur ekki talist tungumál. Victor var
enn mállaus eftir fimm ára þjálfun. Það kemur heim og saman við tilgátu
Lennebergs um markaldur fyrir máltöku en á móti kemur að ástæðurnar
gætu verið aðrar. Victor fór ekki aðeins á mis við málörvun í uppvextinum
heldur alla vitsmunalega örvun. Þroskaskerðing hans var því víðtæk. Að auki
er óljóst hvort hún var að öllu leyti af völdum einangrunarinnar eða að ein-
hverju leyti meðfædd. Það er því alveg mögulegt að Victor hafi aldrei átt
40 Sama rit, bls. 60.
41 Sama rit, bls. 62-65.
42 Sama rit, bls. 67-69.
43 Sama rit, bls. 70-71.
44 Sama rit, bls. 31.