Norðurljósið - 01.01.1976, Qupperneq 14

14
NORÐURLJÓSIÐ
Getið þið trúað því, er ég segi, að hið versta var enn í vænd-
um? Ég fór að fá sára, þjótandi verki um bringuna, og öldur
þreytu og magnleysis komu yfir mig. Ég sagði konu frá þessu.
Hún hvatti mig til að lofa Drottin, þegar verkirnir væru þarna.
Hún gaf þá skýringu, að djöfullinn væri að ráðast á mig til að
koma mér til að efast um lækningu mína. Drottinn hjálpaði mér
til að gera þetta. Verkirnir hurfu smám saman og komu aldrei
aftur.
Eins og gert hafði verið ráð fyrir, varð ég að fara til sér-
fræðingsins. Röntgen-myndirnar, sem teknar höfðu verið viku
áður, sýndu bólgu greinilega. Hann spurði mig svo, hvort ég
gæti komið þrisvar í viku til læknismeðferðar. Ég sagði honum,
að ég gæti ekki sagt um það fyrr en hann hefði rannsakað mig.
Hann athugaði myndirnar aftur, rannsakaði mig einu sinni enn
og tautaði: „Þetta er einkennilegt!11 Loksins sagði hann: „Ég
er hræddur um, að við virðumst allir vera flón. Það er alls
ekkert að, alls ekkert.“
Ég sagði honum þá, að ég hafði vitað, að Guð hefði læknað
mig dásamlega fyrir trúarbæn.
Frekari rannsóknir hafa síðan sýnt, að þetta ber, hvað svo
sem það var, hefir alveg horfið. Guð hafði gert allt, sem hann
sagði, að hann mundi gera.
4.
„ÉG MUN FRELSA HANN.“
(Svipmynd frá Suður-Ameríku).
Pat Symes segir frá.
Zipaquira heitir stór sveitaborg í Colombiu. Prúðbúið fóllc
var í hópum og hrinti hvert öðru sér til gamans á þröngum
götunum. Það var fullt af fjöri og lífi, hló og hrópaði hvað til
annars, er það fór úr einu strætinu í annað. Þarna var fjöldi af
sveitafólki. Konurnar voru í mörgum, víðum, marglitum pilsum.
Karlmenn báru allavega litar yfirhafnir, heima unnar, og þeir
báru svarta hatta. Þeir söfnuðust saman á torginu í miðborginni,
hlógu, skröfuðu saman og gerðu að gamni sínu. Sólin skein á
dimmbláum, heiðum himni þennan fagra eftirmiðdag í janúar
1936. Loftið var hlýtt og þurrt á þessari víðlendu hásléttu, sem
er um 2500 metra yfir sjávarmáli, fjórar gráður norðan mið-
baugs. Fjallahringur, allt að 3300 metra hár, lykur um þessa