Norðurljósið - 01.01.1976, Qupperneq 35

NORÐURLJÓSIÐ
35
stað í sama guðspjalli stendur þetta: „Hvenær sem hinir óhreinu
andar sáu hann, féllu þeir fram fyrir honum, og æptu og sögðu:
„Þú ert sonur Guðs.“ Og í Matteusar guðspjalli 9. kafla 29.
grein segir frá illum öndum, sem æptu og sögðu: „Hvað vilt
þú okkur, sonur Guðs? Ert þú kominn hingað fyrir tímann til
að kvelja okkur?“
Af þessu og fleiru, sem ritningin geymir og bendir í sömu átt,
er augljóst að uppreisn hefir verið gerð gegn Guði af mann-
legum verum, sem voru til á undan því mannkyni, sem nú byggir
jörðina.
„Mistekst þá Guði alltaf, er hann skapar frjálsar verur? Gera
þær alltaf allar uppreisn á móti honum?“ Því fer fjarri. Daníel
spámaður sá í sýn inn í himin Guðs, sá Guð. Og hann segir:
„Þúsundir þúsunda þjónuðu honum og tíþúsundir tíþúsunda
stóðu frammi fyrir honum.“ (Dan. 7.10.).
Það mannkyn, sem nú er á jörðinni, hófst með sköpun Adams
og Evu. En þau brutu gegn vilja hans, gerðu uppreisn. Þau urðu
syndug, og samfélag þeirra og niðja þeirra við Guð var rofið.
En á þessum dögum er Guð að skapa mannkyn, sem aldrei
mun rísa gegn honum, aldrei að eilífu gera uppreisn, Páll postuli
ritar í bréf sitt til Efesusmanna: „Lofaður sé Guð og faðir
Drottins vors )esú Krists, sem í himinhæðum hefir fyrir Krist
blessað oss með hvers konar andlegri blessun, eins og hann
fyrir grundvöllun heimsins útvaldi oss í honum, til þess að vér
værum heilagir og lýtalausir fyrir honum.“ „Hin margháttaða
speki Guðs skyldi nú af söfnuðinum kunngjörð verða tignunum
og völdunum í himinhæðum. Þetta er Guðs eilífa fyrirætlun,
sem hann hefir framkvæmt í Kristi Jesú, Drottni vorum.“
(Efes. 1. 3., 4., og 3. 9, —11.). „Eftir ráðsályktun sjálfs sín fæddi
hann oss með sannleiksorði, til þess að vér skyldum vera
nokkurs konar frumgróði skepna hans.“ ()ak. 1.18.).
Gyðingar þekktu vel orðið frumgróði. Þegar uppskeran var
orðin svo þroskuð, að bera mátti sigðina að kornstöngunum,
var það, sem fyrst var skorið upp, eign Drottins Guðs þeirra.
Voru þeir skyldir til að færa þennan frumgróða til prestanna.
Þegar postulinn Páll ræðir um upprisu dauðra í fyrra bréfi
sínu til Korintumanna segir hann, að Kristur sé frumgróðinn.
Hann varð fyrstur allra til að rísa upp og fara út úr gröf sinni.
Vald dauðans yfir mönnunum var þar með brotið á bak aftur.
Það er því öruggt mál, að allir aðrir dánir munu einnig rísa upp,
eins og Kristur segir, hvort sem þeir vilja það eða ekki.