Rauðir pennar - 01.01.1938, Blaðsíða 23
saimleika friðsamlegrar þróunar á grundvelli laga og
þingræðis, nnm þvi verða hinn síðasti til að skuld-
binda sig um aídur og ævi lpgum og þingræði auð-
valdsstéttarinnar.
— — Ferðinni var haldið áfram og ekið fram til
myrkurs. Þegar við nálguðumst höfuðborgina, var far-
ið út af Valeneiaveginum, sem þar ligg'ur ekki all-fjarri
stöðvum fasista, og beygt inn á Saragossaveginn svo-
nefnda. Menn óttuðust, að flugvólar þeirra kynnu að
uppgötva bilalestina og hefja á hana vélbyssuskolhrið.
Slíkt kemur ósjaldan fyrir, og er það þá helzt ráð
að hlaupa út úr bílunum og leggjast fyrir einhvers-
staðar utan við veginn, en láta kylfu ráða kasti um
það, livar kúlurnar lenda. Á þessum slóðum er landið
mjög flatt og þvi tilvalið til slíkra árása. Ekkert kom
þó fyrir að þessu sinni. Einhverjir sögðust reyndar
hafa séð fasistaflugvélar á sveimi, en þær liafi horfið,
er flugvélar stjórnarinnar komu á vettvang. Ekki sá ég
þetta og veit ekki vel um sönnur á þvi.
1 Madrid var oklcur komið fyrir á gistiliúsinu „Vic-
toria“, og gat það vandræðalaust tekið við þessum nærri
því hundrað manna liópi. Að vísu er það eitt stærsta
gistihús horgariimar, en þetta sýnir þó, að i Madrid
er ekki um húsnæðisvandræði að tala, eins og i sum-
um horgum austurstrandarinnar. Mikill fjöldi al' íbú-
unum hefir verið fluttur burt eftir ákvörðun stjórnar-
innar. Þó hafa fyrirætlanirnar mn þetta atriði hvergi
nærri komizt í framkvænnl að fullu. í Madrid er enn-
]iá mikill fjöldi óvoimfærra ihúa, sem ættu í raun og
veru að vera farnir þaðan á brolt og torvelda vörn horg-
arinnar, vegna þess að þeir auka nevzluþörfiua. En
Madridbúar fást ekki til að yfirgefa heimkynni sín,
þrátt fyrir þá stöðugu lífshættu, sem vofir þar yfir þeim.
Margir þeirra, sem brott átti að flytja, földu sig og
komu ekki í ljós aftur, fyrr en lestirnar voru farnar.
Hugprýði þessa fólks er dásamleg og agi þess og sjálfs-
23