Rauðir pennar - 01.01.1938, Blaðsíða 94
ekki að treysta; heiminum miðar aí'tur, en ekki frami
.... Það er ekki mannamál, þetta; nei, það er náhljóð
frá hinum andlega dauða, það er hljóð upp úr gröfum
framliðinna; það eru leifar af reimleikum eftir myrk-
ur fyrri tímanna, eftir lijátrú og hindurvitni og lieiðin-
dóm liðinna alda .... Hvernig stendur annars á því,
livað þessi kynslóð er fjörlítil í anda? Hvað kemur til,
að enginn kvartar um vöntun ljóss og lífs, enginn æskir
meira Ijóss og lífs? Allt þetta er ávöxturinn af þeirri
vantrú, sem ég hér um tala. Þeir kvarta ekki, af því
þeir trúa ekki, að neitt betra sé að fá. Þeir trúa ekki.
á nein tilkomandi gæði hér á jörð“ (bls. 36).
Þá fer hann að tala um höfuðdýrgripi þessa and-
lega guðsrikis, sem teikn tímanna boða að sé í nánd-
Sá, sem hann fyrst nefnir, er sannleikurinn. Ég tek
hér upp nokkrar setningar hans um sannleikann: „Það
er tilgangur guðsríkis, að greiða fyrir opinberun sann-
leikans og sýna liann um allan lieimsins aldur í æ feg-
urri og fullkomnari mynd .... í hinu komandi riki
mun afl skynseminnar aukast og þekking sannleikans
stíga hátt og verða talin höfuðnauðsyn fyrir hvern
mann .... Uppfræðing mannkynsins á fyrir höndum.
mikinn vöxt, og menn munu finna kennsluaðferðir, sem
betur svara tilganginum og hrífa sálirnar hetur en þær,
sem nú eru viðhafðar“ (bls. 39).
Frá sannleikanum kemst hann að öðrum höfuðdýr-
grip guðsríkisins með þessum orðum: „Þegar Iíristur
var að brýna fyrir mönnunum nauðsynina á þekkingu
sannleikans, þá sagði hann: „Sannleikurinn mun gjöra
yður frjálsa.“ 1 þessum orðum felst mikið. Hann mun
gjöra yður frjálsa. Þessi orð leiða mig til að kunngjþra
yður, að annað höfuðatriðið í guðsríki, sem ég nefni
næst á eftir sannleikanum, er frelsi“ (bls. 40). Um frelsi
guðsríkisins segir hann meðal annars: „Annars veit ég
nú ekki, livort tilheyrendurnir skilja það til lilítar, að
frelsi verður að vera ávöxtur af þekkingu, og vaxandi
94