Rauðir pennar - 01.01.1938, Blaðsíða 90
viðrétta hag mannfélagsins. Það sýnir oss ekki aSeins
andlega fegurS og himneska, heldur og jarSneska feg-
urS og hvetur oss til aS stunda fjölda af dyggSum, er
þegar umbunast hér í lífi meS farsæld og velgengni.
í stuttu máli: GuSs ríki er frelsisins ríki, sem tekur
aS sér allt, hlynnir aS öllu og leyfir allt, nema ómjtj-
ungsskap í hugsun og hegðun*). Þannig er guSsríki
variS og þetta guSsríki er nálægt“ (hls. 188).
í ræSu þessari útlistar séra Páll köllun mannsins
í ljósi hinna nýju þjóSfélagshræringa. Dásamlegasta
lögmál mannlífsins eru framfarir. „MaSurinn er skap-
aSur til framfara, til óendanlegra framfara og full-
komnunar, og ef nokkur hrópandi rödd er sterk, ef
nokkur reiSiþruma lætur til sín heyra, þá er þaS sú,
sem kallar eigi aSeins af himnum ofan, lieldur frá
einu skauti jarSarinnar til annars og segir: áfram,
áfram .... Framför er lögmál vort og rétta eSli, skylda
vor, ákvörSun vor og sjálft vort sanna lif. Hæfileik-
inn til framfara er sjálfur hyrningarsteinninn undir
náttúru vorri“ (bls. 186).
En séra Páll lætur sér ekki nægja, aS tala almennt
um kraft framfaranna, sem höfuSeinkunn hins nýja
tíma, sem liann táknar meS orSinu „guSsriki", og sem
hann kunngjörir aS sé í nánd. Hann víkur máli sínu
til sinnar eigin þjóSar og bendir henni á, livilikt ástand
liennar er: „ÞaS er oss snertir, þá verSur þvi ekki neit-
aS, aS aldirnar hafa leitt yfir oss mikiS böl og lang-
vinna kúgun sálarkrafta vorra og hefir frá mannanna
hálfu lítiS veriS gjört til aS afstýra því, .... og þaS
versta viS þau ókjör, sem vér lifum undir, er einmitt
þaS, aS almenningur sýnist sætta sig viS þau“ (bls. 185).
Hann segist ekki taka sér fyrir aS rannsaka orsakirn-
ar til þessa, „en einungis taka þaS fram, aS kúgun og
armóSur, vanþekking og ófrelsi, þessir sárbeittu fénd-
*) Allar leturbreytingar í tilfærðum orðum eru í prédikununum.
90