Rauðir pennar - 01.01.1938, Blaðsíða 183
Hákon ungi (gengur nokkur skref og snýr sér svo
við): Kemur þú ekki aftur, íslendingur?
Gissur: Ef til vill. Þú kennir í brjósti um mig? Kom-
ir þú einlivern tima til íslands, þá á ég kannske bæði
gullinn vagn og fallega hesta til að sýna þér.
Hálcon ungi (litur efablandinn á Gissur): Það getur
vel verið, að þú eigir fallega hesta, en gullinn vagn
eiga engir nema lconungar. (Út).
Hákon konungur gamli (inn, fjörlega): Ég vil segja
þér draum minn, Gissur Þorvaldsson. Ég þóttist vera
einn á gangi í liávöxnum skógi. Þá lieyri ég þrusk að
baki mér og lít við. Sé ég þá, hvar maður rennur und-
an tré einu og liefir spjót fyrir sér og stefnir á mig;
en er ég lít á liann, nemur liann staðar og er sem
augnaráð mitt dragi úr honum allan mátt, því að spjót-
ið fellur úr liendi lians, og liann kastar sér síðan afl-
vana fyrir fætur mér. Þóttist ég þá þekkja, hver mað-
urinn var, og sá ég að það varst þú.
Gissur (sömuleiðis f jörlega): Auðráðinn er þessi
draumur. Þú átt marga öfundarmenn, konungur, er
leita ýmsra véla til að fella þig, en konungsgifta þín
mun verða þeim öllum yfirsterkari. Hitt mun missýn-
ing, er þú þóttist þekkja mig, því að í nótt var ég úti
á íslandi i draumum mínum.
Hákon gamli: Stendur hugur þinn enn jafn eindreg-
ið til íslandsferðar?
Gissur: Hví skyldi mér snúast hugur, þegar skip mitt
er búið, og þú hefir gefið mér fararleyfi.
Hákon gamli: Ekki hefi ég enn gefið þér fararleyfi,
þótt ég leyfði þér að búa skip þitt.
Gissur: Þú gerir að gamni þínu, lierra.
Hákon gamli: Mundir þú samt sigla, ef ég kyrrsetti
Þig?
Gissur: Hvenær hefi ég gengið á móti skipunum
þínum ?
Hákon gamli: Þið eruð vandræðamenn, fslending-
183