Búnaðarrit - 01.01.1901, Page 84
82
hafði hún þá fund með sjer ásamt skólastjóra, til þess
að ræða um kennsluna um meðferð mjólkur á Hvann-
eyri, sem nú er byrjuð. Jeg var á þeim fundi og fór
síðan aptur með sjera Guðmundi að Reykholti. Eptir
tilmælum hans kom jeg að Steindórsstöðum þar í daln-
um, til oddvita Einars Magnússonar, og leit á engjar
hans.
Steindórsstaðir eru hin eina jörð í Reyholtsdal, þar
sem gjöra má vatnsveitingar að nokkrum mun; hefur
og Einar byrjað á þeim og tekið vatnið úr svo nefndu
Rauðsgili, og hefur það gefizt vel. Engjarnar má bæta
með áveitu meira en enn er gjört, bæði með því að
gjöra flóðgarða og þurrkskurði. Þegar þessari jörð
sleppir, er óvíða hægt að hafa við vatnsvoitingar í
dalnum. Aptur á móti mætti bæta túnin þar ósegjan-
lega mikið undantekningarlaust á hverri jörð. í Bæjar-
sveitinni virtist mjer að gjöra mætti stórfelldar vatns-
veitingar með því að taka vatn úr Hvítá og veita því
yfir láglendið. Frá Reykhoiti fór jeg svo póstleiðina
um Norðurárdal að Sveinatungu, yfir Holtavörðuheiði
norður í Hrútafjörð. Jeg gisti í Sveinatungu á leiðinni
að Jóhanni Eyjólfssyni, hinum nafnkunna dugnaðar-
manni, er þar hefur búið síðustu 10 árin. Sveinatunga
liggur sem kunnugt er efst í Norðurárdal. Pegar Jó-
hann byrjaði þar búskap, var þar kot eitt niðurnítt og
illa setið. En nú er sú breyting orðin þar á, að í
stað ljelegra moldarkofa er þar komið stórt og vandað
steinhús, sem kostaði nálægt 10 þúsunduin króna. Pað
er meira en meðalmannsverk að reisa slíkt hús lengst
upp í fjöllum, langt frá sjó og kaupstað, og mun marg-
ur ætla, að það leiki enginn fátæklingur. En þó er
það svo; því að Jóh. byrjaði búskap með lítil efni, en