Búnaðarrit - 01.01.1901, Page 227
Sjeu verk þessi uuuiu, bæta þau mikið úr hinni bráð-
ustu þörf og gjöra mörgum mögulegt að ræsa fram engjar
sínar fram í hiun nefnda skurð, eu sein þeim mundi óklej'ft
ella sakir vegalengdar. Landið er blautt og svo hallalítið,
að hverjum einstökum nægir ekki að ræsa sinar eigin engja.r,
hann losnar ekki við vatnið að heldur, nema það haíi
greiðan farveg alla leið suður á sand. Vatu er stundum
svo mikið í Landeyjum, að margir hafa orðið að sitja iuui
dögum og enda vikum saman um sláttinu og ekki getað
aðhafst, þegar rigningar hafa verið mildar. Krosshverfið
hefur orðið þar verst úti, en þar eru beztar engjar í Austur-
Landeyjum.
Að þessu búnu lijelt jeg áfram austur með Eyjafjöllum.
Þar mældi jeg til áveitu í Seljalandsseli, Drangslilíð og
Skarðshlíð. Eór svo tafarlaust austur á Síðu og kom þar
7. júní.
Á Síðunni var það lielzta, sem jeg gjörði, að veita á
Stjórnarsandiun, og svo mældi jeg lítið eitt á Hörgslaudi.
Grasvexti á Stjórnarsandinum fer frain eptir vouum. Garð-
aruir höíðu lítið bilað í vetur, og kostaði nú áveitan kr.
32,50.
Út i Mýrdal kom jeg aptur 14. júni. Þar hafði jeg
tveggja daga viðstöðu. En ekki var þar unnið að jarða-
bótum meðan jeg var þar, bæði vegna þess að margir voru
í önnum við uppsldpun á kirkjutimbri og hius, að inílú-
enzan geisaði þar um það leyti.
Úr Mýrdnlnum hjelt jeg áfram út undir Eyjafjöll að
Holti. Eptir ósk sjera Kjartans prófasts skoðaði jeg fyrir-
hleðsluna við Iíoltsá og sagði fyrir um framhald liennar og
viðhald. Á görðunum vottar fyrir skemmdum á nokkrum
stöðum, sem kemur af þvi, að áin hefur einhvern tima
runnið með striðum straumi þar meðfraiu görðunum, en til
lengdar þola torfgarðar það okki. Það þarf því að liafa
vakandi auga á þvi, ef áin grefur sjer farveg við garðana,
að byggja þá spotta af þvergörðum til þess að beygja
strauminu frá. Við framhald á verkinu þarf að byrja á