Búnaðarrit - 01.01.1901, Síða 273

271
með 1. veðrjetti t. d. veðdeild landsbankans og getur þá
eigandanum staðið á miklu að geta þó fengið lánið gegn
veði i henni með öðrum veðrjetti. Að lánið megi nema allt
að a/r< af virðingarverði veðsins þj'kir oss eigi isjárvert, en
vjer ætlumst eigi til að svo langt verði farið tieua þar sem
láninu ætti að verja til að bæta veðið og efnahagur látt-
takanda og aðrar ástæður mæltu með þvi.
Ath. við ‘2. og 3. gr.
Hin önnur lántökuskilyrði eru lík skilyrðutn þeitn fyrir
lánum til jarðabóta, sein sett eru í núgildandi fjárlögunt;
þó er lagt til, að fresturinn, sem settur er fyrir því að bú-
ið sje að verja lánunum til jarðabóta, sje eigi hafður lettgri
en 3 ár, í stað 5 ára, því lengri sem fresturinn er því liætt-
ara er við að láninu sje varið til annars en jarðabótauna
og þá getur eptir á erfitt orðið að ljúka þeint af. í sam-
bandi við þetta stendur, að vjer ætlumst eigi til að lánið
sje afborgunarlaust leugur en 4 ár.
4. gr. gefur eigi tilefni til athugunar.
Ath. við 5. gr.
Beiðnir um verðlaun ætlumst vjer til að sjeu boruar
fram fyrir landshöfðingja á likan hátt og boiðni um verð-
laun af (fjöf Kristjáns konuugs IX.
Ath. við G. gr.
Vjer leggjum til að eigi sjeu til verðlaunavoitinga tekn-
ar til greina jarðabætur eldri en 5 ára gamlar. Þýðiug
vorðlaunanna, sem hvöt til franunkvæinda, hverfur ef litið er
á mjög langan tíma.
Ath. við 7. gr.
Vorðlaunin sjhiast okkur oigi mega vora svo Htil að
þau muni svo som engu og loggjum þvi til að þau sjeu
minust 50 kr.