Tímarit Máls og menningar - 01.12.1956, Blaðsíða 90
EINAR KRISTJÁNSSON FREYR
Spámaðurinn
Smásaga
UTI er bylur, þreifandi bylur.
Hann situr einn í stofunni við
arininn og bætir einum og einum
viSarbút í eldinn. Hann er óþolin-
móSur, og hjarta hans slær ört.
Hann er aS bíSa eftir vinum sínum.
í allan vetur hefur hann hugsaS
um draum sinn frá því í vor. En svo
var þaS einn dag á þorranum, aS
hann uppgötvar þýSingu hans. Og nú
situr hann viS arineldinn og bíSur
eftir vinum sínum. Hann ætlar aS
segja þeim drauminn og þýSingu
hans.
Hann tendrar ljós á öllum ljósa-
stæSum stofunnar, á öllum perum
ljósakrónunnar, í öllum hornum og
krókum, og á arinhillunni. Hann er
glaSur og reifur og hlakkar til komu
vina sinna, því aS draumurinn er svo
fagur og þýSing hans svo björt.
Þeir hafa tafizt, segir hann viS
sjálfan sig. ÞaS gerir snjórinn. FærS-
in er ekki sem bezt. En þó hann segi
þetta viS sjálfan sig, hefur þaS eng-
in áhrif á hann, og hann heldur
áfram aS vera óþolinmóSur, þó hann
sé glaSur og hlakki til komu vina
sinna. En nú heyrir hann, aS bifreiS
er ekiS aS húsinu.
Þeir eru aS koma, hrópar hann til
konu sinnar, og augu hans ljóma.
Hann biSur hana aS hita kaffi og
gefa vinum sínum þaS undireins og
þeir koma inn úr dyrunum, af því aS
þaS er frost og bylur. Hann titrar af
geSshræringu, þegar hann segir
þetta. Vinir hans eiga aS hita sér viS
arininn og fá sér hressingu, meSan
hann segir þeim drauminn. Hann er
jafnvel farinn aS spauga meS sjálf-
um sér og segja, aS þaS sé reyndar
óþarfi aS gefa þeim kaffi. Draumur-
inn er svo hressilegur og þýSing hans
svo björt.
Hann er trésmiSur eins og svo
margir draumspakir menn. Hann
hefur yndi af því aS segja frá, hann
talar líka oft á fundum trésmíSafé-
lagsins; og á seinasta fundi þess
ræddi hann mikiS um þaS, hvernig
þaS væri, aS vinna úr kjörviSi hita-
184