Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 57

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 57
— Ég get ekki hugsað mér að yfirgefa mömmu og bróður minn, annars klæddist ég munkakufli og færi burt sem leið bggur. Þér yrðuð frjáls og gætuð elskað aðra. Ó, bara að ég væri dauð! Henni var ómögulegt að lesa það sem hún hafði skrifað fyrir tárum. Örsmá regnbogabrot glitruðu á borðinu, gólfinu og í loftinu eins og Nadja væri að horfa í gegnum margstrending. Hún var hætt að geta skrifað og hún hallaði sér aftur í stólnum og fór að hugsa um Gornyj. Guð minn góður, hversu áhugaverðir, hversu dásamlegir eru ekki karlmenn! Nadja minntist þess hversu yndislegur liðsforinginn varð á svipinn þegar hann tók þátt í samræðum um tónlist, allt í senn biðjandi, sakbitinn og blíður, og hvernig hann gerði sér far um að leyna tilfinningum sínum. Það var í tísku og þótti bera vott um gott uppeldi og göfuglyndi að vera þóttafullur og áhugalaus og mönnum bar að hafa hemil á tilfinningum sínum. Og hann reyndi að leyna þeim en tókst það ekki og allir vissu vel að hann hafði ástríðufullt dálæti á tónlist. Endalausar samræður um tónlist og sleggjudómar skilnings- sljórra manna ollu því að hann var stöðugt á nálum, smeykur, styggur og fámáll. Hann spilaði frábærlega á píanó, alveg eins og alvörupíanó- leikari. Ef hann hefði ekki orðið liðsforingi hefði hann að öllum líkindum orðið frægur tónlistarmaður. Tárin voru þornuð og Nadja mundi að Gornyj hafði játað henni ást sína á sinfoníutónleikum og aftur nálægt fatahenginu niðri þar sem var dragsúgur úr öllum áttum. — Það gleður mig að þér skulið loks hafa kynnst Grúzdjov, hélt hún áfram. — Hann er mjög greindur og yður mun örugglega líka vel við hann. I gær kom hann í heimsókn og sat hjá okkur til klukkan tvö. Við vorum öll yfir okkur hrifin og mér þótti leitt að þér skylduð ekki líta við hjá okkur. Hann sagði svo margt merkilegt. Nadja iagðist fram á borðið með höfuðið á krosslögðum handleggj- unum. Hár hennar breiddi sig yfir bréfið. Hún fór að hugsa um það að Grúzdjov elskaði hana líka og að hann ætti alveg eins rétt á bréfi frá henni og Gornyj. Væri ekki í raun réttara að skrifa honum? Hún fann allt í einu fyrir óvæntri gleðitilfmningu án þess að gera sér grein fyrir ástæðunni. Fyrst var þetta bara dálítill fiðringur sem skoppaði í brjósti hennar eins og gúmmíbolti, síðan breiddi hann úr sér, stækkaði og hvolfdist yfir hana eins og alda. Nadja var búin að gleyma Gornyj og Grúzdjov, hugsanir hennar urðu óskýrar og gleðin óx jafnt og þétt, TMM 1995:4 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.