Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 73

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 73
Dag einn dundi harmleikurinn yfir. Hjörð Abels ruddist yfir og rústaði fullþroska hveitiökrum og ald- ingörðum Kains. Loks kom til uppgjörs milli bræðranna tveggja. Kain reyndist vera friðelskandi og sáttfús en Abel hæddi hann af stakri meinfysni. Þá ri^uðust upp fyrir Kain allar þær misgjörðir sem hann hafði mátt þola frá hendi bróður síns og með einu skófluhöggi mölvaði hann höfuðskel Abels. Jehóva reiddist ógurlega. Hann rak Kain burt frá augliti sínu og dæmdi hann til að flakka um jörðina ásamt fjölskyldu sinni. En Kain, heimakær sem ávallt, fór ekki langt. Hann stefndi náttúr- lega í átt til Paradísar, sem móðir hans hafði svo oft sagt honum frá. Og þar kom hann sér fyrir í landinu Nód, austan himinhárra múra hins rómaða garðs. Þar reisti þessi byggingameistari borg. Fyrstu borg sögunnar, og hann nefndi hana í höfuðið á fyrsta syni sínum Henok. Henok varð draumaborg, skyggð af evkalyptustrjám. Hún var einn samfelldur blómagarður þar sem turtildúfur og gosbrunnar kurruðu einni röddu. í miðri borg stóð höfuðsmíð Kains: dýrðlegt hof byggt úr rósrauð- um porfyrsteini og dröfnóttum marmara. Þetta hof stóð síðan galtómt og ónotað. En þegar Kain var spurður út í það brosti hann bara leyndardómsfullt ofan í skeggið. Loksins, kvöld eitt, birtist gamalmenni við borgarhliðið. Kain virtist hafa beðið hans, þar sem hann tók sjálfur samstundis á móti gestinum. Þetta var Jehóva, örþreyttur, uppgefmn, magnþrota af flökkulífinu sem hann hafði afborið um áraraðir meðal sona Abels, skröltandi á öxlum burðarmanna í ormétinni Sáttmálsörk sem lyktaði sterkt af hrútstólg. Sonarsonurinn faðmaði afa sinn að sér. Síðan kraup hann á kné til að taka við fyrirgefningu og blessun. Því næst var Jehóva — alltaf eilítið ergilegur formsins vegna — borinn með andakt til hásætis í hofinu fagra í Henok og þaðan hefur hann ekki hreyft sig upp frá því. Gauti Sigþórsson þýddi TMM 1995:4 71
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.