Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 129

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 129
orðið flœðarmál er meðal þess sem hnýt- ir bækurnar saman. Smáljóðið Brimblús er dæmi um þann stíl ísaks Harðarsonar að yrkja af vissri léttúð um alvarleg málefni: Hann er farinn — rétt ókominn! Dáinn úr ást fór hann að sækja okkur eilífð Þarna er brimið og skvettist og brimið skvettist og skvettist og löngu eftir að þú ert skráþurr og mold þá skvettist brimið og skvettist og skvettist enn Þunglyndislegur hálfkæringur fer þessu blús-stefi ekki illa, hins vegar er miður, hve off ísak snýr kæruleysislegri stælhlið að lesendum í yrkisefhum sem þó virð- ast vera honum alvörumál. Það er gam- alkunnugt stílbragð snjallra skálda að grípa til grárrar glettni í háalvarlegum kvæðum, blanda saman kaldranalegu gamni og alvöru með áhrifamiklum ár- angri. fsaki ferst þetta miður. „EiKfðar- málin“ hafa lengi verið eitt helsta hugðarefhi hans, en hann setur hugsanir sínar þar að lútandi iðulega fram á svo galgopalegan hátt, að það ónýtir yrkis- efnið. Sýnishorn um þetta er ljóðið Á síðustu dögum einmanaleikans: Krossinn á turni Stokkseyrarkirkju er jafn mannlaus og krossamir á öðrum kirkjum um alla jörð Og hnegg einmanaleikans bergmálar frá heiminum um innstu kima hjarta míns: „ÞAÐ HÉKK ÞAR HELDUR ALDREI NEINN NEMA ÉG“ Ó hvað þessi einmanaleiki er vitlaus! Því mannleysi krossanna ber manninum einmitt vitni f tveimur af eftirminnilegri ljóðum bók- arinnar, Þrjú á draumströnd og Vetrar- nœtursigling, eru efhistökin nær því að vera í samræmi við inntakið. Ljóðin fjalla um þrá eftir því að vakna af draumsvefni. Enda þótt þau séu dálítið óræð, einkum hið síðartalda, þá verður ekki annað úr þeim lesið en óskin sé sú að vakna til lífsins, en ekki af „lífsins svefni“, eins og svo snilldarlega er ort um í einu ágætasta kvæði nítjándu aldar, minningarljóði um Jónas Hallgrímsson, ljóði sem kveðið er af djúpri alvöru: „því hér er allt svo dauft: og sem í draumi. \.. . en oss skal huggun ljá: \ vér eigum líka úr lífsins svefni að rakna.“ Pósthólf hjartans Ljóðagerð er sú bókmenntagrein sem er öðrum framar „hjartans list“. Sagan sýn- ir, að ljóð þeirra skálda sem kunna til verka og yrkja af hjartans einlægni lifa, hin gleymast. Án þess að hér sé verið að efast um einlægni ísaks Harðarsonar — í nýju bókinni eru viðkvæmari og fal- legri hlutir en áður hjá honum, til dæmis ljóðin Hversdagsvísa, Pósthólf hjartans og Ljósfirð — þá eru of mörg ljóða hans svo „nálægt mörkum hins ósýnilega, óhugsaða og yfirvofandi", eins og höf- undur kýs að orða það sjálfur, að þau ná ekki fýllilega að festa rætur í huga les- anda. Haukur Hannesson TMM 1995:4 127
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.