Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 70

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Blaðsíða 70
UOOI- tC-Z.5^0 Hávaxin tré, hlaðin blómum og ávöxtum slúttu yfir tær og hlý vötn. „Núna,“ sagði Jehóva við Adam, „getur þú eignast börn. Hallaðu þér undir trjánum og láttu þig dreyma. Hitt kemur af sjálfu sér.“ Adam lagðist fyrir. En hann gat ekki sofnað og enn síður íjölgað sér. Þegar Jehóva kom til baka fann hann Adam þar sem hann stikaði eirðarlaus fram og til baka í skugga fenjaviðar. „Sjáðu nú til.“ sagði Adam. „Eðli mitt er tvíbent. Annar helmingur- inn vill hvíla meðal blóma. Öll vinnan fer fram í kviði hans þar sem börnin verða til. Hinn getur ekki verið kyrr. Hann klæjar í fæturna. Hann hefur þörf fyrir að ganga, ganga, ganga. Úti í grýttri auðninni er fyrri helmingurinn vansæll. Hinn er alsæll þar. Hér í Paradís er því síðan öfugt farið.“ „Það er,“ sagði Jehóva, „af því að annars vegar ert þú heimakær og hins vegar flakkari. Tvö orð sem þú verður að bæta við orðaforðann.“ „Heimakær og flakkari.“ endurtók Adam lærdómsfús. „Og hvað svo?“ „Og svo,“ sagði Jehóva, „klýf ég þig í tvennt. Sofðu!“ „Kljúfa mig í tvennt!“ hrópaði Adam háðslega. En hlátur hans hljóðnaði snöggt og á hann féll fastur svefn. Þá fjarlægði Jehóva allt hið kvenlega úr líkama hans: brjóstin, sköpin, legið. Og þessa hluta setti hann í annan mann sem hann mótaði við hlið hans úr rakri og frjórri mold Paradísar. Og hann nefndi þennan annan mann: konu. Þegar Adam vaknaði að þessu loknu stökk hann á fætur og tókst nær því á loft, svo léttur fannst honum hann vera. Allt sem íþyngdi honum var horfið. Hann hafði engin brjóst lengur. Brjóstkassinn var harður og rennilegur eins og skjöldur. Maginn var flatur sem stein- hella. Milli læra hans var aðeins strákstyppið, sem var svo sem ekkert fýrir honum þó hann gæti ekki lengur slíðrað það í sköpunum. Hann gat ekki setið á sér að hlaupa eins og héri meðfram endilöng- um vegg Paradísar. En þegar hann kom loks aftur til Jehóva dró skaparinn lauftjald til hliðar og sagði við hann: „Sjá!“ Og Adam leit Evu í fasta svefni. „Hvað er nú þetta?“ spurði hann. 68 TMM 1995:4
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.