Andvari - 01.01.1970, Síða 44

42
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON
ANDVARI
sem nefndist Stóra bomban og er tvímælalaust ein allra snjallasta stjórn-
málagrein bans. Greinin var skrifuð af meiri hógværð en þá var siður
Jónasar. Ollu betra sönnunargagn var táspast bægt að leggja fram en
þessa grein. Svo fór líka, að almenningsálitið snerist á sveif með Jónasi.
Á tveimur og hálfum degi undirrituðu á fjórða þúsund manns í Reykja-
vík og Hafnarfirði áskriftarskjal, þar sem lýst var stuðningi við hann
vegna þessarar árásar. Lögrétta, sem þá var óbáð blað undir stjórn Þor-
steins Gíslasonar, túlkaði vafalítið viðhorf almennings, er hún sagði 12.
marz í fréttagrein:
„Enginn, sem kunnugur er ráðberranum, trúir þessu eða álítur það
rétt, svo að atferli læknisins getur varla skoðazt öðruvísi en sem mjög
óhyggilegt flan, hvernig svo sem hann sjálfur lítur á málið. Meðan engin
geðbilun sýnir sig í orðum eða gjörðum ráðherrans, sem þó er mjög skrif-
andi og starfandi fyrir allra augum, þá er það ljóst, að umsögn læknisins
getur ekki orðið tekin til greina og að ráðherrann fær sarnúð manna vegna
ö O O O
óverðskuldaðrar árásar.“
Allmikið var skrifað um þetta mál í erlend hlöð, og voru þau skrif yfir-
leitt hliðholl Jónasi. Enginn tók svari Jónasar betur en Tryggvi Þórhalls-
son, en honum fórust m. a. svo orð í grein, sem birtist í Tímanum:
,,I fullan hálfan mannsaldur hefur Jónas Jónsson dómsmálaráðherra
starfað að íslenzkum stjórnmálum. Enginn einn maður hefur verið á því
sviði áhrifameiri, enginn hefur lagt fram eins mikla orku til framkvæmda
°g framsóknar, enginn hefur komizt nálægt honum í hugkvæmni og frum-
leik, og enginn hefur borið til þess svo mikla gæfu sem hann að hrinda
mörgum góðum málum í framkvæmd. Af því marga lífvænlega, sem nú er
að festa rætur í íslenzku þjóðlífi, hefur enginn sáð fleiri fræjum en hann.
Það er ekki að undra, þótt slík starfsemi, svo frábærlega víðtæk sem
hún hefur verið, sæti harðri mótstöðu. Allra helzt á okkar landi, þar sem
deilurnar era allar háðar í návígi. Enda hefur Jónasi Jónssyni orðið að
því. Arásirnar á hann eru enn harðari og miklu langærri en þær voru á
sínum tíma á Hannes Hafstein og Björn Jónsson."
I greinarlokin ræðir Tryggvi um vinnubrögð andstæðinganna og segir
að lokum: „Við landskjörið skulu þeir fá að sjá, hvernig svona vopn snúast.“
Landskjörskosningarnar, sem fóru fram 15. júní 1930, urðu mikill
sigur fyrir Jónas, sem sótti þá um endurkjör. Listi flokksins fékk 7585