Andvari - 01.01.1974, Qupperneq 107

BJÖRN SIGFÚSSON:
Jafnvægisgrundvöllurinn verði
þríríkja Nordek
l. Ötrú á, að efnahagsbandalög gagni eylandi og jaðarfylkjiim.
Þó landahringur bylgjum blám
ey vora í faðmi feli víðum...
mundu þá samt, að eitt það er:
. . . gleymdu-mér-ei - sem grær eins hér
á grundu kaldri norðurljósa.
Stærri tíðinda cn enn eru bíðum við,
spyrjandi. Þó hcfur stórt gerzt síðan 1970.
Hvort betra sé eða verra? - urn seinan að
sakast um orðinn hlut. Hér er liðin sú
tíð, að spyrja þurfi, hvort ísland, Norður-
botn S\da eða fylkin, sem hétu forðum
Hálogaland og Þrándheimur, rnuni
nokkru sinni verða sjálfumnægri en þau
voru 1940 eða eru 1975, því vitaskuld er,
að landajaðrar gerist æ háðari suðurborg-
um ríkja þeirra og heimsviðskiptum. Ekki
er að því að spyrja, að engin ríki munu
ganga úr Efta og núverandi tollalækkun-
arsamningi við EC (European Communi-
ty, áður stytt EBE) bg tollvernda svo betur
heimaiðnað. Gjaldeyrishalli ríkja er skæð-
ur og þarf ekki minni, heldur mciri fjöl-
þjóðasamstjórnar við, til að úrbætur fáist.
Ekki geta norrænu ríkin, sem á Rcykja-
víkurþingi sínu í fcbrúar 1970 vildu
stofna með sér Nordek hið bráðasta, kom-
izt enn hjá því frarn yfir 1990 að gang-
ast undir þcss kyns miðstjórnarvald á
vcttvangi hagvaxtar og fjárfcstingar, ncma
fyrir þá sök, ef flest þeirra gcngju í stað-
inn í sína risaheildina hvert: Comccon,
EC og USA. Spurningin er ekki, hvort
heldur hvaða valkostur verði tekinn, og
því birtist grein iþessi til stuðnings Nord-
ek. Sitthvað í henni má og á að úrcldast
jafnótt og norrænu ríkin taka komandi
ákvarðanir sínar, en cinkunn greinar og
rnergur máls skulu lcngur halda velli.
Gæta skal ég hófs í ágizkun um það t. d.,
hve máttug og fjölþreifin völd það skuli
vcrða, sem þjóðþingin þurfi, jafnótt og að-
stæður krefja, að framselja sambands-
stjórn Nordeks um skcið cða lengur. Tírni
gefst nægur sérhæfðari mönnum að hnit-
miða það seinna.
Ef mér yrði samt það að stugga nú við
skoðun einhvers lesanda, dugir honum
varla stundinni lengur að halda i þá trú,
að cnn séu bara eftirstríðsárin að streyma
fram hjá honum. Hann ncyðist að taka
sér nýja varnarstöðu gagnvart komandi
aldarfjórðungi og tólftu landsbyggðaröld
vors jafnvægisleitandi ríkis.
Valkost nefni ég tillögu mína, því ég
gat líka stærri lieilda, scm bjóða valkosti
og stigmögmm áhrifa sinna jafnótt því,
sem okkur kynni í framtíð að langa til.
Mcira um það á stangli i greininni án á-
deilu á þá aðila. En citt af því, sem við