Hugur - 01.06.2011, Blaðsíða 130

Hugur - 01.06.2011, Blaðsíða 130
128 Olafur Páll Jónsson fræði og aðferðafræði vísindalegrar rannsóknar. Til að hugsun okkar verði ekki af meira kappi en forsjá þurfum við einmitt margvísleg verkfæri. Við þurfum bæði verkfæri til að hugsa rökrétt, líka verkfæri til að meta forsendur og gögn, til að segja til um vinnubrögð og fleira í þeim dúr. Við þurfum líka margvísleg hug- tök, t.d. hugtökin gögn,forsenda og niðurstaða. An slíkra hugtaka er erfitt að hafa skipulag á hugsuninni, skiptast á skoðunum við aðra og meta þær niðurstöður sem maður sjálfur eða aðrir kunna að hafa komist að. Innan sldpulegra vísindagreina eru verkfærin gjarnan þróuð og þeim miðl- að undir yfirskriftinni aðferðafrœði. En hvað með hversdagsleikann, þann hluta mannlífsins sem skiptir okkur mestu máli þegar öllu er á botninn hvolft? Hvernig getum við hugsað skýrt um óreiðukennt líf okkar? Og hvernig geta kennarar unnið að því að nemendur þeirra hafi þau verkfæri sem munu reynast þeim vel í nútíð og framtíð? I hversdagslífinu er ekki hægt að ganga að neinni skipulegri aðferðafræði. En þótt við höfum enga skipulega aðferðafræði fyrir daglegt líf, þá höfum við margvfsleg tæki að styðjast við; margvísleg hugtök, fyrirmyndir, margskonar afmarkaða færni. Eitt af þeim hugtökum sem kann að reynast hvað gagnlegast í þessu tilliti, þegar upp er staðið, er einmitt hugtakið gagnrýnin hugs- un. Ég er sammála Guðmundi Heiðari þegar hann segir að gagnrýnin hugsun sé líka einn af verðmætustu hæfileikum sem menn geta tileinkað sér í samfélagi nútímans. Við vitum kannski ekki nákvæmlega hvað það merkir eða hvað það felur í sér að hugsa gagnrýnið. Að leggja merkingu í hugtakið er það verkefni sem bíður allra sem vilja lifa lífi sínu sem hugsandi manneskjur; að leitast við að finna hugtakinu gagnrýnin hugsun stað í óreiðukenndum heimi er hluti af því að finna sjálfum sér stað sem hugsandi manneskju í þessum sama heimi. Og þetta verkefni er æviverkefni - því lýkur aldrei þar sem maður getur aldrei verið búinn að tileinka sér gagnrýna hugsun. Samlíking menntunar og heilbrigðis á vel við hér eins og Dewey bendir á: Virkilega heilbrigður einstaklingur er ekki eitthvað fast og fullkomnað. Líf hans er með þeim hætti að hann mun halda áfram að vera heilbrigð- ur. Á svipaðan hátt er menntaður einstaklingur sá sem hefur getu til að halda áfram að menntast.17 Á sama hátt má segja að því verkefni að tileinka sér gagnrýna hugsun sé aldrei lokið. Gagnrýnin hugsun er, þegar best lætur, einkenni á því hvernig við nálg- umst viðfangsefni okkar, stór og smá, en hún verður ávallt h'ka að vera hugsjón og markmið hverrar manneskju sem vill lifa vel. 17 Dewey 2010:198.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.