Tímarit Máls og menningar - 01.12.1956, Qupperneq 170

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
kennum hvers máls, mállýzkum og ríkis-
normum.
Beygingafræðin fjallar um höfuðatriðin
í beygingaþróun norrænna mála frá forn-
öld til nútímans, raðað eftir orðflokkum.
Þá segir nokkuð frá mismunandi merk-
ingu orða í norrænum málum og mismik-
illi nýyrðasmíð norrænna manna, m. a. frá
ýmsum íslenzkum nýyrðum og tökuorðum.
Smávillur má finna þar eins og venjulega,
þegar útlendingar fást við íslenzka tungu,
svo sem „sjálfæfisaga" fyrir „sjálfsævi-
saga“, „gjalda“ talið sem algengust íslenzk
þýðing á dönsku og norsku „betale“, o. fl.
Loks er í bókarauka góð skrá, þar sem
bornar eru saman nokkrar beygingar í
fomíslenzku, fomsænsku og fomdönsku.
Hér má enn geta þess að 1947 gaf Ste-
blín-Kamenskíj út yfirlitsrit um íslenzka
bókmenntasögu, íslandskaja líteratúra,
með skrá um rússneskar þýðingar úr ís-
lenzku.
Nú hefur hann séð um útgáfu á úrvali
úr íslendinga sögum sem kom út í Moskvu
fyrir fáum mánuðum, Íslandskíje sagí, rit-
að inngang og skýringar og virðist hafa
þýtt sögumar sjálfur. í bókinni em Gunn-
laugs saga ormstungu, Egils saga, Lax-
dæla saga og Njáls saga, og virðast allar
heilar og óstyttar í þýðingunni, meira að
segja vísur og ættartölur. Ég hef ekki bor-
ið saman þýðingu og frumtexta, en skýr-
ingar aftan við eru allrækilegar, að því er
virðist. Þetta er mikil bók, svo sem við er
að búast, nær 800 þéttprentaðar síður, en
þess ber að gæta að rússneskur texti er oft
styttri en samsvarandi íslenzkur.
Loks skal hér minnzt á litla bók eftir
V. P. Berkov í Leníngrad, þó að hún snerti
raunar ekki nútímaíslenzku. Það er Zalo-
govoje znatsjeníje vozvratnykt form v
drevneíslandskom í sovremennom norvezjs-
kom jazykakh, um merkingu miðmyndar-
sagna í fomíslenzku og nútímanorsku. Rit
þetta er ágrip af doktorsritgerð höfundar
óprentaðri og gefið út í Leníngrad 1955.
Þótt sá hópur manna sé ekki stór sem
fæst við íslenzk fræði meðal stórþjóðanna,
er þar um að ræða mikilvæga kynningu
íslenzkrar sérmenningar og íslenzks þjóð-
emis. Þeir sem kunna mál annarra þjóða
skilja líka betur hugsunarhátt þeirra. Því
eiga þessir rússnesku fræðimenn þakkir
skildar fyrir sinn skerf.
Árni Böðvarsson.
2b4