Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1954, Blaðsíða 87

r
— 85 —
1954

DreifS tilfelli, eitt og eitt í 7 hér-
uðum og engin afdrifarík, enda sumt
ef til vill afbrigðileg mœnusótt (Akur-
eyrarveiki?).
Dúðardals. 1 sjúklingur skráður, 14
ára piltur á innsta bæ i Hörðudal, Víf-
ilsdal. Veiktist mjög acut 24. nóvem-
ber og fékk miklar þrautir og lamanir
í bæði neðri extremitet. Fór að batna
eftir vikutima; var þá fluttur á Akra-
nesspítala, þar sem honum fór dag-
batnandi, og er nú (april 1955) kom-
inn heim fyrir löngu siðan, albata. Ég
var ekki viss um sjúkdómsgreining-
una, hélt hálft i hvoru, að hér gæti
verið um að ræða polioradiculitis an-
terior, sem kvað koma fyrir, þó að ég
hafi aldrei séð. Akranesspítalalæknir
þóttist öruggur um, að hér væri um
poliomyelitis að ræða; var þó mænu-
vökvi normal. En um það segja Grulee
& Eley: The child in helath and
disease, á þessa leið: „In general it
should be emphasized that a diagnosis
of poliomyelitis in an acute stage with
a normal spinal fluid should be revie-
wed with critical scepticism.“ Geta
má þess, að faðir piltsins hafði verið
veikur um hálfum mánuði áður en
pilturinn veiktist, af, að þvi er virtist,
neuralgia intercostalis, en hann er
maður gigtveikur. Hann var þó ekki
mikið veikur og batnaði fljótlega. Má
vera, að um abortiv tilfelli hafi verið
að ræða. 3 tilfelli önnur rakst ég á í
Búðardal og Miðdölum um þetta leyti,
og voru einkennin þannig, að um
abortiv poliomyelitis gat verið að
ræða, þó að ég treysti mér ekki til að
skrá þá sjúklinga með poliomyelitis.
Hvammstanga. 42 ára karlmaöur
veiktist allhastarlega og lamaöist veru-
lega á ganglimum. Enginn faraldur og
ekkert vitað um smitun.
Blönduós. Skráð í einu barni, án
lamana og með frekar óljósum ein-
kennum.
Hofsós. Drengur i Holtshreppi
veiktist snögglega, lamaðist algerlega
upp að mitti og fékk öll einkenni
poliomyelitis anterior acuta. Var
sendur til Akureyrar á sjúkrahús og
dvaldist þar, það sem eftir var ársins.
Hefur fengið mátt í báða neðri útlimi,
og viröast sæmilegar horfur á, að
hann fái fullan bata.
Siglufj. Gerði ekki vart við sig á
árinu, sem lika mátti einu gilda. Ann-
ars virðast Siglfirðingar býsna ónæm-
ir fyrir mænusótt, hvernig sem á því
slendur.
Akureyrar. Sjúkdómurinn ekki gert
vart við sig á árinu, en sjúklingur
kom frá Hofsósi til Sjúkrahúss Akur-
eyrar til meðferðar þar.
Vestmannaeyja. Ekkert tilfelli kom
á skrá á árinu, en líklegast má telja
til þessa sjúkdóms 4 tilfelli taugasjúk-
dóms nokkurs, sem gerði vart við sig
í júli og ágúst i rosknum verkamönn-
um, sem staðið höfðu í óvenjulegu
erfiði, áður en þeir veiktust. Ilelztu
einkenni voru i byrjun hár hiti, um
40°, með miklum beinverkjum, allt að
10 daga. Eftir að hitinn féll, innan 10
—12 daga, hélzt lengi verkur og rígur
í hnakka, geislandi út í axlir og niður
eftir baki. Röntgenskyggning var nei-
kvæð. Stundum var verkurinn það
mikill í hnakka, sem var stokkstifur,
að lá við hljóðum við minnstu hreyf-
ingu. Engar lamanir, en er frá leið,
komu í ljós töluverðar taugatruflanir,
svo að 2 mannanna urðu frá vinnu
5—6 mánuði á eftir. Engin „antibio-
tica“ höfðu áhrif á gang veikinnar.
Eftir á að hyggja virtist því ekki vafi
á, að um ofangreindan sjúkdóm væri
að ræða (þ. e. Akureyrarveikina).
18. Rauðir hundar (rubeolae).
Töflur II, III og IV, 18.
1950 1951 1952 1953 1954
Sjúkl. 135 75 41 38 2453
Dánir 99 99 99 99 99
Faraldur um mikinn hluta landsins,
hófst fyrir alvöru á miðju ári og var
í hámarki í nóvember og desember.
Sögulegast við sóttina að þessu sinni
var það, að allmargar konur, er hana
höfðu tekið snemma á meðgöngutima,
fengu fyrir það eytt fóstri sinu sam-
kvæmt ákvæðum laga nr. 16/1938.
Rvík. Töluverður faraldur síöara
hluta ársins. Náði hámarki í nóvem-
ber.
w