Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1954, Blaðsíða 65

63 —
1954
ill og var fyrir mæðiveikina, að þvi
er sauðfé snertir, en nautpeningur
miklu meiri. Hrossastofninn hefur aft-
ur á móti gengið nokkuð saman, og
má telja það til bóta.
Höfða. Árferði og almenn afkoma
má víst teljast góð. Nægjanleg vinna
um sumarið við hafnargerð í Höfða-
kaupstað og við rafmagnslinulagningu
fró Laxárvirkjun.
Sauðárkróks. Afkoma fólks í sveit-
um má teljast góð, og hafa bændur nú
orðið margt fé aftur; fjárstofninn hef-
ur reynzt vel. Mjólkurframleiðsla er
einnig alltaf talsverð. Afkoma fólks á
Sauðárkróki ekki eins góð. Atvinna
frekar lítil heima fyrir að vetrinum,
en margir sækja atvinnu lengra. Fisk-
afli frekar lítill um sumarið. Ýmsir
bæjarbúar hafa alltaf nokkurn búskap.
Hofsós. Á Hofsósi var óvenjumikil
atvinna á sumrinu við fiskveiðar og
fiskverkun þar til í september, en þá
brá til ótíðar og gæftaleysis, og fisk-
aðist ekkert úr þvi til áramóta. Skipa-
kostur þorpsbúa er eingöngu opnir
bátar (trillur), sem eklci er unnt að
róa nema í mestu blíðum, en þar sem
atvinna langflestra þorpsbúa er háð
þessum fleytum, engin trygg höfn er
á staðnum og engar líkur til, að úr
rakni um útgerð hér í náinni framtið,
ríkir hér hið mesta öryggisleysi í at-
vinnumólum. íbúarnir verða að ferð-
ast í fjarlæga landshluta í atvinnuleit,
og liggur leið flestra á Suðurnes, ýmist
á vertíð eða í hernámsatvinnu. Afleið-
ingin af þessu ófremdarástandi í at-
vinnumálum þorpsins er mjög bágbor -
inn efnahagur alls þorra íbúanna.
Sif/lufj. Þetta ár var merkilegt að
því leyti fyrir Siglufjörð, að þá var
10 ára afmæli síldarleysisins fyrir
Norðurlandi. Segir það sig sjálft, að
afkoma almennings hér í Siglufirði
muni vera farin að bera þess miklar
menjar.
Ölafsfí. Fiskafli tregur. Síldveiði
brást. Landvinna frekar lítil. Gras-
spretta í meðallagi. Nýting heyja ekki
góð. Fjöldi fólks fór burt í atvinnu-
leit, eins og venjulega.
Dalvikur. Árferði sæmilegt. Almenn
afkoma góð.
Akureyrar. Allflestir héraðsbúar
munu hafa haft góða afkomu. Atvinnu-
leysi i bænum ekki teljandi. Þrátt
fyrir hina tiltölulega miklu atvinnu,
sem liér hefur verið, hefur margt
manna flutzt úr bænum til Reykjavík-
ur, Keflavikurflugvallar eða Akraness,
og má eflaust þar um kenna hinum
geysilegu fjáröflunarmöguleikum, sem
nú eru fyrir menn í Reykjavik og á
Keflavikurflugvelli, svo og hinum
miklu útsvarsbyrðum, sem á íbúa Ak-
ureyrar eru lagðar.
Grenivikur. Áfkoma manna á Greni-
vik sæmileg, en lakari hjá bændum
vegna kartöfluuppskerubrests, og eins
reyndust dilkar í lakara lagi.
Breiðumýrar. Heyskapur erfiður og
nýting heyja slæm. Fé mjög lélegt til
frálags. Mikið óupptekið af garðávöxt-
um, og náðist sumt af þeim skemmt,
en sumt aldrei. Afkoma bænda stórum
mun verri en undanfarin ár.
Húsavikur. Afkoma manna góð,
þrátt fyrir vorharðindi, lélega hey-
skapartíð og rýra dilka til frálags.
Allir hafa nóg að bita og brenna, enda
atvinna mikil við sjávarsíðuna.
Kópaskers. Lömb óvenjurýr, svo að
mildu munaði fyrir afkomu bænda.
Síldveiði mjög lítil fyrir Norðurlandi,
en þó talsvert saltað á Raufarhöfn og
atvinna þar dágóð.
Þórshafnar. Almenn afkoma sérstak-
lega góð, einkum í sambandi við bygg-
ingu radarstöðvar á Heiðarfjalli.
Vopnafí. Afkoma héraðsbúa yfirleitt
allgóð. Atvinna að visu naumast full-
nægjandi yfir vor- og sumartímann og
sama og engin á vetrum. En stór hóp-
ur manna leitaði sér atvinnu utan hér-
aðsins, einkum í setuliðsvinnu og í
verstöðvum við Faxaflóa og í Vest-
mannaeyjum. Höfðu margir góðar
tekjur þar og nokkrir ágætar.
Bakkagerðis. Afkoma yfirleitt ekki
góð, fremur en siðast liðin ár.
Seyðisfí. Afkoma vinnandi fólks
virðist yfirleitt sæmileg. Flestir eð ;
allir virðast hafa nóg að bíta og
brenna. Atvinna er þó jafnan stopul
að vetrinum, og leita þá margir suður
í atvinnuleit. Nokkuð margir stunda
þá vinnu á Keflavíkurflugvelli.
Nes. Afkoma almennings til sjávar
og sveita í betra lagi.