Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1954, Blaðsíða 150

1954
— 148
manns. Enginn þeirra reyndist
vera með virka lungnaberkla.
Ungbarnavernd.
í sambandi við ungbarnavernd
stöðvarinnar var skráð 61 heimsókn
mæðra og 2047 heimsóknir ungbarna
(s. 1. ár 60 og 1301). Af heimsóknum
barnanna voru 920 nýjar heimsóknir,
en 1127 endurteknar heimsóknir.
Hjúkrunarkonur stöðvarinnar fóru í
15749 vitjanir á heimili til 2560 ung-
barna (s. 1. ár 15854 vitjanir til 2225
barna). Ungbarnaverndinni var gef-
inn fatnaður fyrir ca. kr. 1100,00, sem
síöðin útbýtti ókeypis. 252 börn komu
i Ijósböð 3422 sinnum (s. 1. ár 199
börn 2096 sinnum).
Eftirlit með barnshaf-
íindi k o n u m.
6554 skoðanir á barnshafandi kon-
um fóru fram undir eftirliti ljósmóð-
ur stöðvarinnar, þar af voru 2025
skoðanir i fyrsta sinn (s. 1. ár 6169
skoðanir, þar af 1980 í fyrsta sinn).
Áf engisvarnir.
Starfslið óbreytt síðan í október
1953. 2 iæknar, sem samanlagt vinna
eina klukkustund daglega á stöðinni,
auk vitjana, og 2 hjúkrunarkonur.
Vinnur önnur þeirra hálfan daginn,
en hin allan. Á árinu voru frumskráð-
ir drykkjumenn 331 að tölu, 307 karl-
menn og 24 konur. í þessum hópi eru
285 Reykvíkingar, en 46 búsettir utan
Reykjavíkur, 42 karlar og 4 konur.
Auk þess leituðu til stöðvarinnar 183
menn, sem frumskráðir voru á árinu
1953. Heimsóknir sjúklinga á stöðina
voru samtals 8672 á árinu. Fæstar
voru heimsóknirnar í júlí (482), en
flestar í nóvember (1088). Auk þess
fóru læknarnir í 176 lieimilisvitjanir
og hjúkrunarkonurnar í 692 vitjanir.
Ýmiss konar félagsleg aðstoð var sér-
staklega veitt 16 mönnum. 47 drykkju-
menn voru fyrir atbeina stöðvarinnar
vistaðir í sjúkrahús og hæli. 1 Far-
sóttahúsið voru lagðir inn 17 karlar
og 7 konur, i Hvítabandsspitala 2 karl-
ar og 1 kona, á Sólheima 5 karlar,
Klepp 2 karlar, Úlfarsá 1 karl, Gunn-
arsholt 8 karlar, Arnarholtshæli 3
karlar og á Landsspítalann 1 kona.
Reyndust sem fyrr mjög tilfinnanlegir
erfiðleikar á að koma drykkjumönn-
um fyrir í sjúkrahúsi og hæli. Há þeir
erfiðleikar hvað mest starfsemi hjálp-
arstöðvarinnar. Áfengisvarnarstöðin
hefur nú verið starfrækt um tveggja
ára skeið. Til þess að geta gert sér
einhverja hugmynd um árangur starfs-
ins í Áfengisvarnarstöðinni var i jan-
úar þ. á. athugað, hvað kunnugt væri
um ástand þeirra drykkjumanna, sem
skrásettir höfðu verið árið 1953. Það
ár voru skráðir 360 manns. Af þeim
var um Iitla eða enga meðferð að ræða
hjá 151 manni, ýmist vegna þess, að
þeir, þegar til kom, kærðu sig ekki
um að þiggja aðstoð eða áttu óhægt
um vik að ganga til meðferðar (utan-
bæjarmenn, sjómenn o. fl.). Hinir 209
hlutu meðferð stöðvarinnar um lengri
eða skemmri tíma, og 183 af þeim,
sem frumskráðir voru 1953, leituðu
áframhaldandi aðstoðar á árinu 1954.
Nákvæm eftirgrennslan var ekki gerð
að þessu sinni, enda reyndist við þetta
bráðabirgðauppgjör ókunnugt um á-
stand 144 þessara manna, en 5 voru
látnir. Til álita koma því aðeins 211
manns, 188 karlar og 23 konur. Við
matið á árangrinum er þessi skipting
lögð til grundvallar: Góðir eru þeir
taldir, sem ekki hafa neytt áfengis
eftir árslok 1953, mun betri þeir, sem
að vísu hafa „fallið“ í eitt eða nokk-
ur skipti, en annars reynzt gerbreyttir
til hins betra. Litils háttar bót eru
þeir taldir hafa hlotið, sem hafa
drukkið sjaldnar en áður eða skemur
í senn og stundað vinnu betur, en þó
ekki svo, að vandræðalaust sé. í flokk-
inum óbreyttir eru loks þeir, sem
meðferðin á hefur engan sýnilegan
árangur borið. Samkvæmt þessari
skiptingu verða tölurnar þannig: