Andvari - 01.01.1974, Page 39

ANDVARI
BJARNI BENEDIKTSSON
37
verulegar kjarabætur. Enginn einn maður mun hafa unniS öllu fremur að
því, aÖ þetta samkomulag næðist, en forsætisráðherrann, Bjarni Benedikts-
son, og var það rnjög í anda þess viðhorfs, sem hann oftlega hafði gert grein
fyrir. Hann mælti svo í Ríkisútvarpinu í fyrsta áramótaávarpi sínu sem
forsætisráðherra:
„Úr sjálfheldunni verður ekki sloppið, nema allir leggist á eitt. Lög-
gjafarvaldið rnegnar ekki óstutt af heilbrigðu almenningsáliti að ráða
við vandann. Alþingi og ríkisstjórn hljóta að stjórna í samræmi við þá
stefnu, sem kjósendur hafa valið i'ið almennar kosningar. Samtökum al-
mennings má ekki beita til þess að torvelda, að löglegur meirihluti kjósenda
ráði. En ríkisstjórn og Alþingi verða einnig að kappkosta að hafa náið og
gott samstarf við hin fjölmennu samtök fólksins, sem af sinni hálfu ber að
tryggja, að lýðræði ráði innan þeirra.“
Bjarni skildi flestum betur aðstöðu verkamanna og sjómanna í Reykja-
vík. Hann hafði komizt í nána snertingu við það böl, sem atvinnuleysið er,
þegar hann var bæjarfulltrúi á atvinnuleysisárunum milli 1930—40. Borgar-
stjórastarfið hafði einnig veitt honurn mikla reynslu varðandi gagnkvæman
skilning stéttanna í þjóðfélaginu.
Eðvarð Sigurðsson, formaður verkamannafélagsins Dagsbrúnar, segir
um Bjarna Benediktsson látinn:
„Síðasta áratuginn urðu kynni mín af Bjarna Benediktssyni meiri og
persónulegri. Þennan áratug hafa viðskipti ríkisstjórnar og verkalýðshreyf-
ingar verið meiri en áður í sögu okkar, og allan tímann var Bjarni í fyrir-
svari fyrir ríkisstjórnina, fyrst sem nánasti samstarfsmaður Olafs Tliors og
síðar eftirmaður hans í stöðu forsætisráðherra. Frá þessum árum er margs að
minnast. Mér koma í hug atburðirnir í október 1963, þegar á síðustu stundu
var forðað miklum stéttaátökum. Þá stóð Bjarni við hlið Ólafs að vitur-
levri oo farsælli lausn beirra rnála. Nokkru síðar tók hann við stöðu for-
sætisráðherra. Það var mikið vandaverk að taka við af hinum glæsilega og
mikilhæfa forystumanni, Ólafi Thors. — Bjarni Benediktsson átti persónu-
lega stærstan þátt að lausn vinnudeilunnar 1963. Hálfu ári síðar gerði
verkalýðshreyfingin, samtök atvinnurekenda og ríkisstjórnin með sér hið
margnefnda júnísamkomulag, sem var eins konar vopnahléssamningur eftir
átök undanfarinna ára.“